[Martine-Tom]

Click to calm idee naar de bench toe werken?? Zien van de bench belonen. Eten geven in de buurt van de bench (let op zijn afstand wat hij zelf aangeeft) en dan steeds een klein stukje dichter bij de bench eten geven?

Ja zoiets denk ik.
Zoiets doen we nu met alles wat eng is, van de week nog een heeeeeele enge boodschappentas die zomaar op het grasveld stond. Sta je daar een kwartier lang met een trillende hond een tas te aaien 
Maar het werkt wel 

[Nadia]

En een puppy ren dan? redelijk klein. Dus zonder dak erop?

[Kaela]

Ben je dan niet bang, wanneer iets gebeurd als hij in de bench zit en hij schrikt zich het hoedje dat je dan die ene plek kwijt bent en dus niets hebt om van opnieuw op te starten.. (ik heb dus geen ervaring met verlatingsangst, maar vind het wel leuk om mee te denken )

Voor ons is dat (nu in ieder geval) de reden de bench niet te gebruiken voor de verlatingsangst. Wij hebben de bench zo hard nodig in veel situaties (iets bezorgd krijgen, bezoek krijgen, op bezoek gaan, workshops en trainingen). Als we dat kwijt zouden raken, is dat een gigantische ramp. Dus hebben we bewust gekozen de verlatingsangst voorlopig anders aan te pakken, namelijk simpelweg hem nooit alleen te laten, op 3 dagen na is ons dat al 15 maanden gelukt. We kunnen in huis wel naar andere ruimtes en we kunnen hem af en toe ook alleen laten in de auto. De auto heeft een vergelijkbare veiligheid als de bench, maar wel een stuk minder "sterk". Laten we hem te vaak alleen in de auto, levert dat toch weer problemen op, maar het geeft ons soms net dat beetje ademruimte wat we als mens ook nodig hebben.

Als wij de bench niet zó hard nodig zouden hebben in andere situaties, dan zou ik dit argument geen bezwaar vinden. Want, als je het niet probeert, wordt het zeker nooit een veilig plekje. En dit risico loop je in feite altijd. Als je honden los in huis liggen en er gebeurd iets verschrikkelijk engs, dan durven ze ook niet meer alleen thuis te zijn.

[WillyP]

Clickertraining? Je kunt hem dan de bench 'in clicken'. (heel erg simpel gezegd)

De clicker is hier voor alles wat echt heel erg nieuw of eng is het wondermiddel.

Je begint dan met het kijken naar de bench: click en beloning. En dat per sessie zo'n 10 keer herhalen.  Dat doe je een paar dagen tot je ziet dat hij misschien wel een stapje naar de bench toe wil gaat zetten.
Dan naar de bench toe: click en beloning. En dat ook weer een paar dagen volhouden.
Op den duur moet hij de bench aanraken met zijn snuit, maakt niet uit waar: click en beloning.
Als hij dat ontspannen doet leg je wat beloningssnoepjes in de bench om hem erin te lokken. doet hij dat (al was het maar alleen met zijn kop); click en belonen en weer opnieuw.
Dan één poot in de bench, twee poten en op den duur helemaal.

Als hij dan helemaal in de bench is beloon je hem in het uiterste puntje achterin de bench. dit om hem niet direct weer uit de bench te laten komen omdat de beloning buiten de bench is.
Later moet hij gaan zitten voordat de beloning komt. Dan iets langer zitten voor de beloning. Liggen, iets langer liggen.

Blijft hij op den duur liggen en hij is kalm, doe je deurtje dicht en direct weer open, belonen, maar wel blijven liggen. En dit bouw je met inimini stapjes uit. Misschien een hele klus, maar het trainen alleen is al leuk.

Als hij dan in zijn bench blijft liggen loop je ook eens weg en kom je weer terug, terwijl hij blijft liggen.

Hier is de bench ook echt een rustpunt voor de honden. Ze slapen erin 's nachts, maar ook overdag gaan ze er zelf in liggen of als ik wegga zijn ze ook in de bijkeuken waar de benches staan en ze liggen er altijd in als ik terug kom. Charlie eet ook in de bench als het donker is buiten of als het regent. Ze vinden het echt een fijne plek.

[suzanne 1]

Ik heb Tayco ook aan de bench laten wennen door hem te voeren (eerst in de buurt van)in de bench.
Hij was bij de vorige eigenaren op 1 jarige leeftijd in de bench geduwd toen ze weg moesten terwijl hij het hele ding niet kende en is toen giga in paniek geraakt. De bench al zien raakte hij al van in paniek. Toen hij bij ons kwam kreeg hij i.p.v. brokken ineens barf wat hij heeeeel erg lekker vond. De eerste week heb ik het 2 meter van de bench af gevoerd. Daarna steeds dichterbij tot ik na 2 weken de bak in de bench kon zetten en dat hij alleen maar zijn kop erin hoefte te steken. Toen dat normaal geworden was heb ik de bak achterin gezet zodat hij er wel in moest. En dat was dus erin, een hap eten pakken, mee naar buiten nemen en daar opeten. Dat heb ik zo gelaten. Na 2 dagen was hij dat blijkbaar zat en had hij in de gaten dat er niks gebeurde en ik hem er echt niet in zou duwen en toen ging hij rustig in zijn bench eten. Al met al dus wel 3 weken geduurd maar nu is de bench geen probleem meer. Nou moet ik zeggen dat ik hierop niet verder getraint heb omdat dat niet nodig was, heb hem verder getraint op de buitenkennel. Die is een stuk groter en was vanaf het begin (na de benchtraining) al geen probleem meer.  Ik heb er nooit druk achtergezet dat hij in de bench moest....hij mocht. Ik heb hem alleen zo leuk mogelijk proberen te maken zonder zelf aanwezig te zijn of er mee te maken te hebben. De bench was voor hem ook geen must, maar voor mij makkelijk met voeren omdat wij zelf ook nog 3 honden hadden en maar weinig ruimte waar ze konden eten, Dan is het wel fijn dat ze hun eigen stukje hebben waar ze ongestoord kunnen eten. Ik heb de bench ook nooit dichtgedaan al had ik dat op het laatst denk ik wel kunnen doen. Geduld hebben, en leuk maken zonder zelf druk te doen is denk ik het beste. Ik heb eigenlijk hem nooit verbaal beloond, ik deed vanaf het begin alsof die bench doodnormaal was en koppelde het voer eraan, voor de rest niks.

[cairodyn]

Niet dat ik martin gauss nou zo goed vondt maar als je op de webshop van hem kijkt kun je bij therapieen wel lezen hoe hun sommige problemen aanpakken. Wellicht zijn er dingen waar je wat mee kan. Je kan ze gewoon lezen zonder dat je ze hoeft te kopen.

[yvette_van_alert]

soms helpt het ook de bench als doorloop te te gebruiken van ruimte 1 naar ruimte 2. Dit kan alleen als de bench 2 deuren heeft.  Zodat hij er door heen kan lopen

op youtube kan je ook crate games vinden met bench oefeningen.  Desire van de thai ridgebacks heeft er ook filmpjes over gemaakt

[Martine-Tom]

Ohjaa crate games...

Inmiddels antwoord van de hulphondenschool terug, altijd fijn want zij kennen zowel mij als Tom erg goed.
Zij schat in dat het een lange weg gaat worden maar niet onmogelijk, met veel geduld van mijn kant en veel tijd moet het goed komen.
Advies om te beginnen met Tom niet meer achter me aan te laten lopen als ik elders heen ga en dan deuren dicht te doen en bij terugkomst niks laten blijken dat het bijzonder was, eigenlijk Tom gewoon negeren tot hij rustig is.

Bench lijkt hun ook een goed idee en idd heeel langzaam wennen, eerst de bench leuk maken met snoepjes en spelletjes en daarna werken naar een dichte deur. Een bench met 2 deuren lijkt het handigst dan kan je beginnen met het trainen van een deur dichtdoen zonder dat ie gelijk opgesloten zit (al is dat voorlopig nog niet aan de orde  ).

Dus ik ga idd opzoek naar een bench en ga beginnen met hem niet meer toe te staan om overal achter mij aan te komen...

[Martine-Tom]

Vandaag 2 (mega!) stoffen benches gehad, de draad benches vind Tom doodeng en aangezien hij zichzelf daarmee flink verwond heeft in het verleden...nu dus 2 stoffen. Neergezet en hij was er neit gelijk doodbang van, hij negeerde het gevaarte gewoon, prima!
Later even kort getest wat hij ervan vind, hij eet snoepjes voor de bench en hij pakt ze eruit zolang zijn pootjes er maar niet in hoeven, nou voor een eerste introductie niet ontvreden, ging zonder echte stress alleen wat onbegrip of hoe je het noemen moet, omdat het een nieuwe situatie is voor hem en hij niet wist wat hij ermee moest, denk dat het dus wel goed gaat komen 

[yvette_van_alert]

Fijn Martine

[Martine-Tom]

Ja heel fijn!
Je kan echt merken dat Tom een beetje de weg kwijt is nu, het kleed is nu weg en er is geen nieuwe voor in de plek gekomen, hij gedraagd zich nu als een kind dat je zijn tut-doek of speen afpakt. Vandaag kwamen er 5 vrienden eten en die hadden de opdracht Tom bij binnenkomst te negeren, ook dat snapte hij niet en dat bracht hem ook van zijn stuk.

Ik weet dat het zinloos is maar ik kan echt wel huilen als ik besef hoeveel ik hem tekort heb gedaan door hem niet ook te leren alleen te zijn...maar goed, dat komt goed, ik ga er nu heel hard mee aan de slag en alleen voor ogen houdend dat het voor zijn bestwil is....het komt goed....

[coby.p]

martine

[Martine-Tom]

Tnx Coby

[calimero_a]

Ik weet dat het zinloos is maar ik kan echt wel huilen als ik besef hoeveel ik hem tekort heb gedaan door hem niet ook te leren alleen te zijn...

hey lieffie, je doet je best!!! Dáár gaat het om! 

[Kinnie]

Nah dat gaat hier niet werken, Tom is echt panisch van het idee bench, hij zal met alle liefde een week niet eten als hij niet in de buurt van de bench hoeft te komen 
Tis een gevalletje apart af en toe, maar wel heel lief gelukkig 

@Keala, dat zou best eens kunnen, als ik boven ga strijken komt Tom ook naar boven, kijkt even waar ik ben en gaat dan op het logeerbed in de kamer tegenover de strijkplank liggen, als ik dan beddengoed naar mijn slaapkamer breng en ik blijf te lang weg komt hij kijken waar ik ben. Zijn werklust naar mij toe is echt enorm groot en hij kan idd geen vrij krijgen van zichzelf...Hoe langer ik erover denk hoe meer ik denk dat het voor hem toch wel iets is (ondanks dat ik nog steeds geen bench fan ben, maar voor Tom denk ik echt echt echt dat het wat is, of kan zijn,...)

Is dat wel "werklust" en niet een vorm van verlatingsangst??
Hier ook 1 die exact hetzelfde doet, en die werkt toch echt niet voor mij in de zin zoals Tom dat bij jou doet. Die van mij gaat dan nog niet eens in een andere kamer liggen maar blijft echt bij mij...