dank voor jullie lieve reacties!!
vanochtend zoals zoveel, eigenlijk alle, ochtenden ontwaakt en heerlijk geknuffeld samen
Jos en Sten zijn er niet dus in lig `s nachts tussen mijn 2 heerlijkheden ingeklemd: Bonnie links(op de dekens), Kamiel rechts (onder de dekens
en ja, dan denk en zeg ik toch telkens weer als ze me écht vastpakt met haar voorpoten: ja, hier hebben we het allemaal voor gedaan
ik merk dat ook hier in huis Kamiel wat meer toenadering zoekt. hij zal niet snel beginnen met spelen maar hij laat haar nu veel meer toe. van de week lag hij op de bank, Bon komt ervoor staat doet grom en spelboog, legt 1 poot op bank bij hem en gaat hem over zijn bek bijten.. haha.. Kamiel kijkt dan de echte reuenblik en je ziet hem bijna denken: als ik stil blijf zitten is het snel weer over..........
en dat vind zij helemaal geweldig, dat het nog lukt ook.. dan duwt ze hem bijna om en moet er aan de piemel gesnuffeld worden.. etc..
eerder gromde hij echt naar haar en of liep weg.. Bon beteuterd achter latend..
zometeen een lekkere frisse boswandeling weer en daarna fijn genieten thuis en straks nog even door de `achtertuin`van Wibi een rondje. vandaag beetje rustig aan want gisteren toch weer dik 2,5 uur gelopen..
gisteren ook nog even bij de dierenarts geweest om te wegen. ze trekt me daar echt naar binnen!
31 kg dus weer 06 in 2 weken erbij. heel goed vind ik. ik ben nu wel beduidend minder gaat voeren; van 900 gr naar zo`n 750 gr want ze werd wat vol. er moeten natuurlijk nog spieren gevormd worden dus in dit tempo zal ze vlotjes maar niet te snel weer op de 33 kg zitten die ze woog.
assistente riep de dierenarts er ook nog even bij: kijk, hier is Bonnie! die was zeeeer verrast en blij om haar zo te zien.. eigenlijk zijn we daar weinig meer geweest de laatste maanden. 2 keer denk ik. ze heeft haar even overal bevoeld; jee. die hals is mooi `strak`weer (zonder die rare kabels van dichte aders oa die zij toen voelde). ze begin weer te glimmen, ze is mooi voller, buik voelt goed, ze kijkt helder, haar koppie kan weer goed omhoog, etc...
ja, wij glommen allebei van trots!!
ze had niet gedacht, zo zei ze gisteren eerlijk, dat Bonnie het zou redden.. en dat verbaast me niet..
wat ben ik blij dat we toch naar ons eigen gevoel hebben geluisterd en goed naar haar gekeken hebben!
zo, voordat ik weer ga janken (dit is soms zo moeilijk nog, het besef dat het allemaal zo op het randje was..) ga ik het bos in!
tot de volgende update!
