ik snap heel goed je zenuwen. ik ben met poet daar ook zo bang voor gweest. poet is 13 en in slechte conditie.
cb eten wilde ze niet, ik heb dat zachtjes eens geprobeerd als ik er was.
afgelopen winter kwam poet waggelend als een dronken vent van de kast, en zakte zowat door haar pootjes. ik was bang voor suikerziekte en poet kreeg geen brokjes meer en alleen nog maar kh-vrij natvoer (en na een tijdje ook weer brokjes van mn moeder
).
deze zomer een vreselijke eczeemaanval, en ik dacht even dat het laatste jaar van poet was aangebroken. een dermate slechte conditie, vacht alsof ze uit de droger kwam en algemeen onbehagen.
ik heb een hele boze poet mee naar de dokter genomen, en heb haar bloedwaardes laten testen (ook gelijk op fiv en felv, want ik vertrouwde het niet meer). geen enge ziektes, en de bloedwaardes waren normaal voor een 13 jarige kat (dus helemaal geweldig is het dan niet).
ik heb poet geen keuze gelaten, en ik denk dat de kap die ze omhad vanwege de eczeem het wel makkelijker heeft gemaakt. ze kon daar niet goed mee eten, en had dus honger. en ik voerde barfdingetjes met de hand.
poet heeft geen vergiftigingsmisselijkheid vanwege nierfalen, dus daar ben ik niet zo bang voor.
de eerste keer trouwens dat otje snachts geen eten kreeg (was de nacht voordat ze op vers ging) vond ik dat ook zo eng. maar het heeft wel geholpen, want ze kreeg er erge honger van en hapte van het verse voer.
