[Helen]

Mijn katten zijn ook obsessief bezig met eten. Ziggy is goed opvoedbaar en dus ook goed opgevoed. Ze komt nooit op het aanrecht als we er zijn en vliegt niet als een eekhoorn rond als er eten in de buurt is. Stijn daarintegen leek net een ongleid vreet projectiel. Wat we ook deden het hielp niet. Hij sprong echt tijdens het koken in de pan op het vuur of op je bord etc. Niet te doen. Belonen van goed gedrag...welk goed gedrag?? We zijn hem heel streng aan gaan pakken. Iedere keer dat hij op het aanrecht of fornuis kwam ging hij een paar tellen onder de kraan (hij geeft niets om de plantenspuit) Als hij tijdens het eten wat probeerde te jatten moest hij naar buiten. Als hij eten van de honden probeerde te jatten werd hij ook weggezet. Hij kreeg als laatste te eten en daar moest hij op leren wachten en als hij zich niet gedroeg kon dat uren duren. Heel simpel. Het heeft echt weken en weken gekost, maar Stijn komt zeer zelden nog op het aanrecht. Wacht tot hij zijn eten krijgt in een hoekje in de keuken en jat geen eten meer van je bord. Vrij vocaal is hij wel, maar vooruit...Ook katten zijn op te voeden. Het kost wel wat moeite.

[Jel]

Belonen van goed gedrag...welk goed gedrag??

Dat probleem komt me hééél bekend voor. Vooral de kleinste is constant aan het rennen en schreeuwen, daar zit geen moment rust tussen om te belonen. Ik kan ook geen stap zetten of het wordt nog erger.

Ik zet haar nu steeds uit de keuken/eetkamer als ik daar bezig ben en negeer haar geschreeuw. Vooral mn vriend vindt dit erg moeilijk, het geschreeuw is ook zo luid dat je bijna je huis uit wil rennen (even voor de duidelijkheid, dus ook als ze een uur geleden zelf eten gehad heeft). Maar goed, we houden vol. De andere kat lijkt wel door te hebben wat de bedoeling is, maar die vertoonde dit gedrag ook niet toen de kleine er nog niet was. Wel moet ik iets minder voer gaan geven want ze worden beiden wel erg 'vol' en ik heb ook niet het idee dat dat het probleem is van hun gedrag.

[Helen]

Dat probleem komt me hééél bekend voor. Vooral de kleinste is constant aan het rennen en schreeuwen, daar zit geen moment rust tussen om te belonen. Ik kan ook geen stap zetten of het wordt nog erger.

Ik zet haar nu steeds uit de keuken/eetkamer als ik daar bezig ben en negeer haar geschreeuw. Vooral mn vriend vindt dit erg moeilijk, het geschreeuw is ook zo luid dat je bijna je huis uit wil rennen (even voor de duidelijkheid, dus ook als ze een uur geleden zelf eten gehad heeft). Maar goed, we houden vol. De andere kat lijkt wel door te hebben wat de bedoeling is, maar die vertoonde dit gedrag ook niet toen de kleine er nog niet was. Wel moet ik iets minder voer gaan geven want ze worden beiden wel erg 'vol' en ik heb ook niet het idee dat dat het probleem is van hun gedrag.

Mijn tuin is met stroom afgezet. Daar komen ze niet uit. Dus ik zet ze bij dergelijk gedrag gewoon het huis uit. Klaar, dan wil ik er ook geen last van hebben. Is ook heel duidelijk voor de katten. Dan kunnen wij ook niet de fout in gaan door toch op ze te reageren.

[Mevroi Kruim]

Dat probleem komt me hééél bekend voor. Vooral de kleinste is constant aan het rennen en schreeuwen, daar zit geen moment rust tussen om te belonen. Ik kan ook geen stap zetten of het wordt nog erger.

Ik zet haar nu steeds uit de keuken/eetkamer als ik daar bezig ben en negeer haar geschreeuw. Vooral mn vriend vindt dit erg moeilijk, het geschreeuw is ook zo luid dat je bijna je huis uit wil rennen (even voor de duidelijkheid, dus ook als ze een uur geleden zelf eten gehad heeft). Maar goed, we houden vol. De andere kat lijkt wel door te hebben wat de bedoeling is, maar die vertoonde dit gedrag ook niet toen de kleine er nog niet was. Wel moet ik iets minder voer gaan geven want ze worden beiden wel erg 'vol' en ik heb ook niet het idee dat dat het probleem is van hun gedrag.

Ja, dat kun je verwachten, als jij je reactie op hun gekrijs verandert wordt het gegarandeerd erger. Heb je zelf ook, een bepaald gedragspatroon levert ineens niet meer het verwachte resultaat (sleutel in slot = deur gaat niet open) Je eerste reactie is nog een keer, en nog een keer, en harder duwen, en boos worden en nog harder duwen, totdat je je realiseert dat het echt niet werkt deze keer. Het lijkt haast wel een reactie op een homeopathisch middel
Gewoon volhouden dus.
Ik denk dat je het ze zelf deels hebt aangeleerd door er steeds op in te gaan, het te interpreteren als zelig, hongerige katten, en ze te voeren. Ze hebben er dus succes mee gehad en moeten wennen aan het feit dat dat niet meer zo is.
Daar is niks zieligs aan, ze krijgen voldoende te eten en nog eens topkwaliteit ook, ze krijgen voldoende aandacht en liefde, wat ze nu doen is dwingen, hun zin willen hebben, en niemand veprlicht jou om daarop in te gaan. Dat doe je als het goed is ook niet als je kinderen de hele dag om chips of ijs jengelen. Niet dat je het ze niet gunt maar het is ongezond dus ze krijgen het niet voor hun eigen bestwil.
Poot stijf houden!