Re: Biscuit en het Siamsa A nestje. Nieuwe foto's op pag. 276!
Geplaatst: wo 24 apr 2013, 19:46
Lizzy schreef: Vandaag wezen socialiseren in Intratuin en het even iets anders aangepakt. Niemand aait mijn pups meer. Aandacht voor mij en voor niemand anders. Dus bij binnenkomst was het al hysterisch "ohwwwwwwwwwwwwwwwwwwwww PUPSSSSSSSSSSSSSSSSSSS, mag ik ze aaien?" waarop ik heel rustig zei "nee dank u, ik leer ze om mensen te negeren en op mij te letten" en ik ben zo met de smurfjes doorgestoomd. De smurfjes die met iedere voorbijganger contact willen maken. En iedere voorbijganger die met hen contact wil maken. En ik heb de pups gewoon meegelokt door gezellig tegen ze te praten en af en toe wat lekkers te geven. Bij niemand stil gestaan en ze door niemand laten aaien en zonder enig probleem zijn we door de intratuin "gestormd". De mensen zullen me wel een raar asociaal wijf gevonden hebbenHerkenbaar. Hier verbood ik het optillen van de (teckel) pups. Ook door volwassenen op straat. Ik was altijd bang dat ze er met de pup vandoor zouden schieten en bij onbenulligheid was ik bang voor letsel. Kinderen die hysterisch lopen te doen worden ook op afstand gehouden. Ook nu mijn honden volwassen zijn. Ik vind een hoop kinderen toch treiterkoppen hoor. Vogels die op straat opgejaagd worden. Moeder die er naast staat en er niks van zegt. Er wordt totaal geen respect voor dieren bijgebracht. Ik erger me er gruwelijk aan.
En de pups vonden het leuk en gezellig en zelfs de bewegende zingende poppen in de hal waren niet echt boeiend. Dat was een betere dag. Ik heb er geen zin meer in, in mijn pups 'te laten verzieken' door kinderen die gesocialiseerd moeten worden met honden en men daar mijn pups voor uit kiezen. Kids die dan bij iedere beweging van de pup in hun face gaan staan te gillen waardoor mijn pups zich een rotje schrikken. Ik kan het best begrijpen hoor, vanuit kind gezien. Maar ik leen er mijn puppen niet meer voor, nu niet en in de toekomst nooit niet meer. Ik heb er eerder verziekte honden aan over gehouden (doodsbang voor kinderen). Voortaan lopen wij zonder pardon dit soort niet gesocialiseerde kinderen voorbij. Hond gesocialiseerde kinderen die niet gillen, niet schreeuwen en niet in hun ogen poken: daar mogen ze contact mee maken.