[Hope]

Gisteren heeft Hope pens gekregen, en kippenruggen.
Gisteravond rond 23.00 heeft hij behoorlijk wat gedronken.

Vanmorgen zag ik dat hij heeft gebraakt, zo maar een klein beetje.

Hij heeft gewoon zijn groentenmix op, maar die kwam er al vrij snel weer uit.

Pa heeft hem een half appeltje gegeven (krijgt hij van hem zo af en toe) en dat is er ook weer uitgekomen.
Hij ziet er niet ziek uit, is gewoon fit.

Zou dit door het eten komen, of zou het een bijwerking kunnen zijn van de prednoral?
Wat kan ik het beste doen, vanavond een keer laten vasten?

[Hope]

Gisteren en vanochtend gekookte kipfilet gegeven.
Toen hij nog op de brokken stond kreeg hij als hij overgaf altijd rijst met gekookte kip.
Nu is rijst niet erg barf, dus heb ik dat er maar afgelaten. Gekookte kip is ook verre van rauw maar ik moest toch wat.

Hij heeft het er goed in gelaten. Hij is ontzettend levendig. Ik word af en toe niet goed van zijn drukke gedoe. Hij komt om de haverklap met zijn rubberen kip aanzetten en staat me dan met pretlichtjes in de ogen te vragen wanneer we naar buiten gaan. Straks, als het werk klaar is, haha!

Ik heb vanmorgen wel 1 harde keutel gevonden op de deurmat. Heb hem niet gehoord vannacht, en hij heeft het echt nog nooit binnen gedaan. Gisteren was de ontslasting goed, hoewel hij nog altijd wat wit blijft en ook een stuk vaster is als op de brok. Ik voer 40% vleesbot.

Moet ik iets veranderen nog? Toch nog wat minder vleesbot voeren of gewoon even aanzien?
En wanneer kan ik weer overschakelen op rauw?

[Hope]

Nou, nog even een kleine update.

Hij houdt nu weer lamsvlees en wat kippennekjes binnen. Ik geef nog steeds kleine beetjes verdeeld op de dag maar volgens mij gaat het wel weer.

Heb ik misschien iets fout gedaan? Want dit is eigenlijk al de 2e keer, en de vorige keer was toevallig ook na een pensdag. Kunnen ze daar misselijk van worden als ze dat teveel krijgen? Niet dat hij nu zo ongelooflijk veel krijgt hoor (300 gr) maar misschien valt het zwaar? En als jullie pens geven, krijgen ze dan echt alleen pens?
Ik heb hem namelijk 's avonds gewoon zijn groentenmix gegeven met wat kippenruggen.

[Lizzy]

Ik geef pens standaard in combinatie met andere dingen. Groenten, vleesbot, soms wat ander orgaanvlees. 

Maar waarom ben je gelijk eten gaan koken? Omdat hij wat heeft gebraakt?

Ik zou dat de volgende keer niet doen en hem gewoon even tot de volgende maaltijd met rust laten en geen groentenmix (geef je dat met iets?) of appel geven, gewoon op het volgende moment waarop ie altijd zijn maaltijd krijgt weer een maaltijd geven. Honden braken namelijk nog al makkelijk hoor. Dat wil niet gelijk op iets ergs wijzen.

[Hope]

Nou, theoretisch is het mijn hond. Alleen pa bemoeid zich er vreselijk mee.
Goed bedoeld en zo, dat wel hoor. Maar irritant soms ook.

Toen onze hond nog op brok stond gaf hij ook wel eens over. Dan gaven wij hem rijst met gekookte kip en dan ging het wel weer weg. Maar nu is alles anders, en hier in huis lijkt soms alles ook ingewikkeld.

Dus zegt pa gisterochtend: waarom staat er geen rijst te koken? Nou, zei ik, omdat we geen granen meer geven maar alleen rauw vlees en verse groenten. Hij begint het toch wel redelijk onzin te vinden.
Ik zei dat hij maar gewoon even wat moest vasten, dat zijn maag dan wel weer tot rust zou komen. Pa vond dat hij daar niet dikker van zou worden en wilde dat ik rijst en kip zou geven. Toen ik van huis was heeft hij hem dus die appel gegeven en die kwam er weer uit.

Dus gisterenavond maar gekookte kip gegeven en de rijst weggelaten als een soort van compromis en omdat ik zelf ook niet weet wat ik moet doen met misselijkheid en barf. Geef je wel wat, geef je niets, geef je iets anders? Pa is er heilig van overtuigd dat een lege maag niet goed is voor een hond. Dat hij, als hij overgeeft, een keer of 4 op een dag kleine beetjes moet eten. Wie weet heeft hij gelijk. Ik ben echt even totaal de kluts kwijt wat voeren betreft. En het is gewoon onhandig met pa in de buurt.
Zitten we bami te eten, zet hij zonder pardon zijn bijna lege bord op de grond en vraagt pas daarna aan mij: hij mag toch wel bami he? Nee is dan uiteraard het antwoord maar dan is het al op.

Het zal allemaal wel goed komen op het eind. Maar nu ik net zojuist voor de zoveelste keer een tegensputterende hond in bad heb gedaan, weer gezeik heb gekregen om wat ik hem voer, weer op straat ben nagekeken met mijn niet uitziende hond en weer ruzie heb gekregen om die boterham die hij niet meer mag hebben zie ik dat barfen soms echt helemaal niet meer zitten. Tel daar het feit bij op dat hij zoveel drinkt door de medicijnen dat hij soms binnen plast bij op en de sfeer is compleet.

Maar goed. Opgeven is geen optie. Tot een paar dagen geleden was het nog leuk dus dat zal het wel weer worden ook. En we blijven maar duimen dat we niet hoeven te gaan elimineren. Want dan kan ik beter 6 weken met de hond naar terschelling verkassen 

[Martine-Tom]

Gewoon spugen besteed nauwelijks aandacht aan eerlijk gezegd, als het niet te vaak achter elkaar is, geen bloed of andere rare dingen bevat en als Tom verder gewoon gezond aandoet dan geloof ik het allemaal wel.
Ik verander dan helemaal niks, als hij vaker op 1 dag gal spuugt zal ik mss wat sneller voeren maar dat is het dan ook wel.

Niet te snel stressen hoor, het komt best goed

[Hope]

Ow maar je weet niet hoe graag ik ondersteuning wil.
Alleen deze hele ellende kost me nu al klauwen vol geld en het wordt er niet beter op.

Ondertussen zie ik door de bomen het bos niet meer, vinden mijn ouders dat ik gewoon moet doen wat de dierenarts zegt en vragen ze zich af waarom die ineens niet goed meer zou zijn. Vers voeren staan ze achter maar het zorgt momenteel voor een hoop twijfels en dus een hoop gedoe.

Een holistisch dierenarts zit niet op iedere hoek van de straat en ik weet gewoon niet waar ik aan moet kloppen voor fatsoenlijke hulp. Kan nu echt geen kwakzalverij gebruiken want inderdaad, het duurt al veel te lang.

Geloof me, ik zit met mijn handen in mijn haar. Hoor van de ene dat ik terug moet naar de da, van de ander dat ik naar een holistische da moet, een homeopaat, of juist af moet wachten. Ik moet hem iedere dag wassen met betadine-shampoo en daar hoor ik ook van alles over. Dat het niet goed zou zijn, dat het de huid juist weker maakt. De hond vind het vreselijk, ik vind het vreselijk dat hij er zo'n hekel aan heeft.

Natuurlijk heb ik het er over met mijn ouders. Hoe kan het ook anders, het beest ziet er niet uit. Hoewel het wel beter gaat nu, maar hij heeft zijn medicijnen nog. Ik heb het erover gehad om naar een holistisch dierenarts te gaan. Ze zeiden: 'je hebt net een kapitaal uitgegeven aan onderzoeken en medicijnen. Zou je niet eerst eens kijken of het zo niet over gaat?'. Tja, daar hebben ze ook weer een punt.

Zucht.

En dan hoor ik natuurlijk ook nog fijne dingen, vooral hier. Dat ik het mezelf niet te moeilijk moet maken, dat het wel weer goed komt. Maar als ik dan een uur later naar een hond met een kale rug kijk die ook nog eens over staat te geven kan ik je vertellen dat ik flink aan mezelf ben gaan twijfelen de laatste paar weken.

[Kaela]

Het moeilijkste, kostbaarste en meest moeizame wat mensen hun dier in een situatie als de jouwe geven kunnen is tijd.

Persoonlijk kan ik er ontzettend slecht tegen als een dier iets heeft en dat mensen het dan "even aankijken" wat dan vervolgens maanden duurt en duidelijk geen goed plan is.
Maar jij hebt een plan, een goed plan. Je hebt een goed dieet, je weet wanneer de vlooienmedicijnen uitgewerkt zijn en je ziet verbetering. Nu is het een kwestie van volhouden!
Mogelijk kan een holistische dierenarts nog eez voor Hope betekenen. Mogelijk kom je er zo ook wel. Mede omdat je nog af moet wachten tot half september ivm de vlooienmiddeltjes, je dieet de tijd nodig heeft en je portemonnee al een flinke aanslag heeft gehad, zou ik zeggen, wacht. Mocht je nou eind september zeggen, we zijn een heel eind maar nog nét niet waar we wezen willen, dan kun je altijd nog verder gaan kijken.
Als je nu naar een holistische arts gaat en je krijgt een middeltje of iets, dan weet je nog niet of verbetering door dat middeltje of door het stoppen met de vlooiendruppels komt.

Wacht af en heb vertrouwen. Over een maand weet je al zoveel meer!

En wat betreft het kotsen, gebeurd hier ook wel eens. Maak ik me niet al te druk om, al snap ik wel dat hij jou nog een druppel in een hele volle emmer is. Sterkte er mee!

[Hope]

Bedankt allemaal.

Hij voelt zich uitermate prima. Op dat vele drinken na dan.
We zijn al goed aan het afbouwen. Hij zit nu op een kwart tablet, dat nog 3 dagen en dan om de dag een kwart.
Zijn huid ziet er best goed uit. Het is eigenlijk gewoon een kale plek met wat kleurverschillen. Het is nog altijd geen labrador, maar er zitten geen korsten, wonden of ontstekingen meer. Alleen nog wat schilfers op 1 plek waar de haren niet waren uitgevallen. Die blijven hardnekkig zitten, maar hij heeft er geen last van denk ik, want ik zie hem nooit krabben.

Als het niet terugkomt, dan ben ik gewoon ontzettend opgelucht en ga ik 1 diersoort minder voeren en de kip verminderen want dat krijgt hij nu wel heel veel. Het vleesbot zal ik nog wat verminderen, hoewel die olijfolie ook wel goed klinkt maar ik voeg nu niks toe, dat kan altijd later nog.

Als het wél terugkomt, dan ga ik niet meer naar de eigen da. Dan ga ik het ergens anders zoeken, al weet ik nog niet waar. Ik heb hier op de site gezien dat ze in de kliniek in someren ook voor vers voeren zijn, al is het nog altijd een reguliere kliniek. En dat is eigenlijk niet helemaal wat ik dan zoek, want ik wil ook het een en ander gaan veranderen qua ontwormen en inenten. Hope krijgt ieder jaar als ik het goed zeg 7 of 8 entingen, en dat kan wel wat minder als ik hier zo eens rondkijk.

Een plan is er inderdaad wel. Alleen twijfel ik regelmatig aan dat plan.
We zien het nu natuurlijk wel vooruit gaan, maar zoals al gezegd is zijn die tabletten echte symptoombestrijders dus ik houd wat dat betreft toch mijn adem wel in tot half september. Maar inderdaad, het is gewoon afwachten.
En dat braken was inderdaad een druppel in een hele volle emmer.

[pearlsofpassion]

Als hij geen ontstekingen meer heeft, zou ik de isobetadineshampoo maar achterwege laten. Dat voegt dan niets toe aangezien het niet helpt tegen allergie of gevoelige huid, maar enkel ontsmet. Een huid moet nu eenmaal niet compleet steriel zijn, dat is ook niet goed, er zijn ook goede bacterien, en stress is ook nooit goed, dat zet zich ook vaak vast op de huid (en de spijsvertering).  Dus lekker, zo laten, dan kan hij volgens mij veel beter opknappen.

Van prednison kunnen ze trouwen ook suikerziekte krijgen, heb je daar ooit op getest?  Zou hij ook zo mager van kunnen geworden zijn, maar dan zou het nu op vers wel beter moeten gaan.  Zeker al die granen voorheen en die appel is daar ook niet zo goed voor...  Ik weet het niet hè, ik denk maar mee  ;)

[Mevroi Kruim]

De tabletten zijn prednison? Daar gaat 'ie idd heel veel van drinken. Vervelend maar dus geen reden tot ongerustheid.
Honden kunnen in principe uitstekend tegen een lege maag. In het wild vangen ze af en toe een grote prooi, vreten zich helemaal klem gedurende een paar dagen tot die op is, en dan kan het best een week duren voordat ze weer wat vangen. Ze pakken een paar kleine prooien, weer ff niks, dan weer een wat grotere, de volgende dag weer een serie kleinere zodat ze propvol zitten, dan is er 10 dagen niks behalve een paar muizen, etc enz. Moeder Natuur heeft dat allemaal prima ingericht, wolven kunnen bv in 1 maaltijd wel 25% van hun lichaamsgewicht wegwerken (probeer dit niet met je hond!) en eten dan gerust 2 weken niet. Ze hebben een veel rekbaarder maag dan wij omnivoren. En hun spijsvertering is ook goed aangepast aan regelmatig vasten, ze kunnen veel beter dan wij snel vet omzetten naar glucose als brandstof voor de spieren. Dus ook als ze een aantal dagen niet eten krijgen ze niet zoals wij last van bibberende handjes en duizelingen.

De beste richtlijn voor wel of niet eten bij diarree of misselijkheid is de hond zelf. Heeft die honger dan kun je hem iets lichtverteerbaars geven, heeft 'ie geen honger, dring hem dan niks op. Ook een dunne hond valt niet gelijk dood neer als hij een dag of wat niet eet, en als hij misselijk is doet z'n maag het niet en komt het eten er toch weer uit. Zolang hij blijft drinken, dat er in blijft, en hij geen koorts heeft kun je het gerust aan hem overlaten.

Ik snap heel goed dat je af en toe met je handen in het haar zit vanwege Hope. Het is ook niet niks allemaal. En het bestaat ook al een aardige tijd. Daarom kun je niet verwachten dat het allemaal in een paar dagen of zelfs weken opgelost is. Hij heeft een hoop te genezen en te herstellen alvorens hij echt aan de opbouw van z'n gezondheid kan werken. Het kost tijd en geduld.
Elke keer een andere aanpak geeft hem die tijd nou net niet. Dus hoe moeilijk het ook is, het allerbeste wat je kunt doen is één goed doordachte aanpak kiezen en je daar gedurende een behoorlijk lange tijd aan houden. En je niet van de wijs laten brengen door allerlei mensen die met tegenstrijdige adviezen komen. Zorg dat je zelf goed weet wat je doet en waarom, en zorg dat je overtuigd bent van de juistheid van jouw aanpak, dan sta je stevig in je schoenen. Voel je niet verplicht om tekst en uitleg te geven over hoe jij met jouw hond omgaat, dat is jouw zaak en jouw verantwoordelijkheid.

En hou je ook goed voor ogen dat niet alles met voeding te maken heeft. Ook jouw hond kan gewoon een virus opdoen of een keer niet lekker zijn zonder dat dat gelijk 'bewijst' dat jouw aanpak niet zou deugen. Als mensen hun hond brok voeren geven ze die toch ook niet gelijk de schuld als hun hond een keer moet kotsen of diarree heeft? Nee, dan is het een virusje of iets wat hij van straat heeft gepikt of zo. Datzelfde geldt als je vers voert.

[Hope]

Zo is het nu. Hij is gisteren nog gewassen, maar dat doe ik voorlopig eens even niet.
Kan het altijd nog doen als ik vind dat het niet zonder kan.

Het ziet er al een heel stuk rustiger uit, daar ben ik wel blij mee.
Ondertussen ga ik toch rustig wat googelen en zoeken naar een dierenarts die ook wat weet van verse voeding.
Want ook al komt het nu niet terug, dan kan er altijd nog een keer iets anders zijn en dan wil ik toch weten waar ik heen ga. Mijn dierenarts is voor het inenten, preventief ontwormen en ik durf er niet eens over vers voeren te beginnen. Twijfel alleen nog of ik een holistische ga zoeken of niet. Heb geen idee waar ik dan moet beginnen 

[Hope]

Bij de vorige foto (bij gezondheid) was de huid rood met een hoop zweren, kapotte plekken en haaruitval.
Nu is de huid rustig, staan er grijze donshaartjes op, de zweren zijn genezen en de wonden zijn bijna allemaal dicht. Op een paar korsten na (op zijn schouder en onder zijn oor) ziet het er nu best redelijk uit. Het is natuurlijk nog altijd een raar gezicht omdat hij een dikke vacht heeft met een zo goed als kale rug.

Maar je ziet het nu met de dag rustiger worden! De huid is nog wat 'gevlekt'. De grijze lichtgrijze plekken zien er goed uit. De donkere plekken zijn heel zwart en 'rimpelig'. Ik hoop niet dat het littekens zijn en ik hoop ook dat er weer haar op komt. Hoewel ik het nu vooral heel belangrijk vind dat hij geen last meer heeft en dat het zo blijft als de medicijnen zijn afgebouwd. Hoe hij er dan uit ziet is latere zorg.

[Hope]

Weer een geruststelling dan! We blijven gewoon duimen dat het zo blijft!
Staan er hier op de site nog wat adressen van holistische dierenartsen? Ik zag alleen de kliniek in someren staan maar ook die is gewoon regulier. Ze zijn wel voor verse voeding.

[Hope]

Bedankt!
Heb toevallig het boek van Tannetje Koning pas gelezen, bijna uit.
Dat zou wel wat zijn denk ik. Ik ga in ieder geval eens alles bekijken.

Is het in jouw ogen trouwens belangrijk dat een hond elke dag ontlasting heeft?
Die van ons slaat zo nu en dan een dag (soms 2) over. Of zou dat ook door een wat hoog percentage vleesbot komen?