Voor wij meneer&mevrouw Alba werden, was ik al overtuigd van vers. In eerste instantie dacht ik vooral aan KVV, omdat ik vind dat je absoluut moet weten wat je aan het doen bent. Dan ben ik iemand die zich graag eerst wentelt in theorie voor ze zich aan praktijk waagt (geldt voor veel dingen in mijn leven
).
Toen ik dan eindelijk 'toestemming' kreeg te gaan kijken voor een hond, heb ik al vrij snel mijn vers-voeren-is-beter verhaal op tafel gegooid en hij was het helemaal met me eens! Jeey, feest, zeker aangezien zijn ouders vrij ouderwets denken dus ik was bang dat hij daaraan vast zou houden maar ondertussen had hij wel al door dat ik 'iets' meer weet van dit soort dingen.
Toen Alba in de maak was, ben ik me uitgebreid gaan inlezen hier - hoe meer theorie hoe beter - en eigenlijk valt het allemaal wel mee met hoe ingewikkeld en moeilijk BARF is. Je moet de tijd en moeite nemen je in te lezen en op de hoogte te blijven maar dat vind ik leuk dus geen probleem. Voorzichtig vriendlief verteld en laten kijken hier, hij reageerde enthousiast! Had ik kunnen weten, zijn afstudeeronderzoek ging over het levend voeren aan dierentuindieren. Bij een vriendin wezen kijken, hoe het in het echie gaat en toen was ik er echt zeker van dat hij om was (hij was er al eerder zeker van, maar ik vind dat we dit met z'n tweeen moeten doen dus ik wilde het echt 100% zeker weten van hem).
We zijn als kersverse meneer&mevrouw Alba begonnen met KVV, toen steeds meer BARF erbij. Inmiddels vind ik het gereken met KVV-BARF lastig worden dus hebben we besloten om in januari over te gaan op volledig BARF. Eigenlijk wilde ik dat pas doen als we ruimte hadden voor een grotere vriezer maar we kunnen gelukkig meebestellen met een vriendin dus het moet maar gewoon gaan lukken!
Ik maak de menu's/planningen en bestel alles, mijn vriend hakt alles in de porties die ik wil en pakt alles in. Het is dus echt een gezamelijk iets. Hij rijdt elke zoveel weken naar de visboer voor zalm. Laatst kwam hij met een pak goedkope kipfilet van de Lidl aan, voor in de droger. Een andere man neemt bloemen mee, die van mij kipfilet
.
Het leuke is dat de fokster ook steeds meer BARF minded is geworden doordat in elk geval 4 van de 5 pups van dit nest KVV en/of BARF eten, waarvan Alba en haar zus Dior allebei heel enthousiaste eigenaren hebben
. Ze heeft ook een droogmachine gekocht toen ze van mij hoorde dat ik die besteld had en verteld hier ook heel vaak over op shows.
Mijn familie is een beetje verdeeld; mijn vader vind het allemaal onzin. 'Als je je hond bezig moet houden met botten, is het wel triest' was zijn argument toen ik zei dat ik het fijn vind als mijn hond natuurlijk gedrag kan laten zien in het eten. Toen ik zei 'Tenslotte is de dierentuin wereld daar wél mee bezig maar is het voor huisdieren blijkbaar volledig onbelangrijk, tenzij pedigree en co er geld aan kunnen verdienen maar dan mag het alleen de
vorm van een bot hebben' kwam het 'Maar de fabrikanten hebben er heel wat meer onderzoek naar gedaan dan jij hoor' weer langs... Ik geef het op. Het zal wel komen doordat hij bevriend is met de eerste importeur van Jeukeneuba in Nederland (en nog trots ook...). Mijn moeder vind het wel interessant maar zal het nooit doorzetten.
Mijn zus haar vriend is dierenarts, hij heeft mono-traject rund gedaan maar weet daardoor blijkbaar ook alles van voeding voor de hond en doet het dus af als gevaarlijk, onzin en gezeur. Prima geef jij lekker brok, geef ik lekker dit. Laatst toen ze in Nederland waren zag hij Alba's schema liggen en was hij wel geinteresseerd en stelde ook intelligente vragen maar ik weet dat ze nooit KVV of BARF gaan geven omdat ze het teveel gedoe vinden. Op mijn vraag 'Eten jullie ook alleen maar magnetronmaaltijden dan?' kreeg ik een wat lege blik dus geloof niet dat ze me snapten! We gaan in december 2 weken naar hun in Zweden toe, ik heb alvast diepvriesruimte gereserveerd!
De schoonouders zijn zowaar geinteresseerd en zelfs ronduit positief en stellen veel vragen. Erg leuk, en sinds hun hondje wat moeilijk doet met eten krijgt ze ook een deel vers. Wie weet ooit bij een nieuwe hond...