[Lizzy]

Vorige week is helaas het bericht tot mij gekomen dat André's (van de sledehonden) hond Funny is overleden aan waarschijnlijk een maagtorsie. André is er goed ziek van en heeft mij gevraagd om dit topic voor hem te openen (zelf heeft hij pauze nodig) omdat hij vragen heeft waar hij een antwoord op zoekt.

Vraag 1 is: kunnen honden zich dood eten?

Wat tekst en uitleg: Funny heeft naar alle waarschijnlijkheid rauwe voeding van andere honden "gepikt" en dit naast haar normale portie opgegeten. De honden worden 1 maal per dag gevoerd en gaan daarna rusten. Funny is de volgende morgen dood aangetroffen en André omschreef het "alsof zij zich dood heeft gegeten" en "ze is uit elkaar geploft van binnen".

Nou weet ik dat Angelique een tijd geleden een uitzending op Discovery Channel heeft gezien over honden die bij Eskimo's leven die eens in de zoveel tijd een zeehond te eten kregen en waarbij men vertelde dat het gebeurde dat honden zich te barsten aten. Zich letterlijk dood aten. Hebben meer mensen deze uitzending gezien? Kan iemand zich meer details herinneren? (omdat we willen weten hoe het zit, ben ik zelfs bereid Discovery aan te schrijven maar dan moet ik wel weten welk programma het was enzo. Anders is het zoeken naar een spelt in de befaamde hooiberg).

Omdat de symptomen mij zeer deden denken aan een maagtorsie, vermoeden we eigenlijk dat Funny een maagtorsie heeft gekregen. En de vragen die onmiddellijk bij André opkwamen:

2: Kan een hond op een nog volle maag een maagtorsie krijgen?
3: Kan een hond uren na het eten een maagtorsie krijgen, dus maag is nog lang niet leeg maar er heeft lange tijd tussen eten en torsie gezeten?
4: Kan een torsie ontstaan terwijl een hond gewoon stil ligt te slapen?
5: Hoe is dat dan "technisch" mogelijk? Er moet toch een "zwaai" in de maag zitten wil deze kunnen draaien?

Misschien dat Tannetje, met haar ervaringen met haar herder hier ook wat over zeggen? (die ook een torsie heeft gekregen na het stelen/opeten van een groot stuk pens). En Erna misschien? En alle andere mensen die ervaring hebben met maagtorsies's?

Goed, verder wil ik nog een aantal vragen erbij stellen:

6: Krijgen wolven wel eens een maagtorsie?
7: Volgens Eliasen zouden honden die zich af en toe vol mogen vreten/1 maaltijd per dag krijgen geen torsie krijgen. De maagbanden zouden getraind zijn, aldus Eliasen. Maar in veel artikelen staat juist dat het voeren van grote maaltijden uitgerekte maagbanden veroorzaakt, waardoor de maag juist sneller kan torderen. Wie kan hier iets over zeggen/uitleggen? Funny at overigens rauw, voor de duidelijkheid.
Dit wordt letterlijk geschreven, in het wetenschappelijk onderzoek over torsie: Bij het voeren van één grote hoeveelheid per dag rekken de maagbanden uit. Bij honden met een maagdraaiing waren deze banden duidelijk verlengd. Nou wordt er wel eens gezegd dat het uitmaakt of de hond brok of vers eet, maar uitgerekte maagbanden zijn uitgerekte maagbanden, lijkt me. Wie kan hier iets over zeggen?
8: Zou de afwijkende bouw van de hond (in vergelijk met de wolf) van invloed kunnen zijn op een torsie? 
9: Hebben wolven een vreet-rem?
10: Hebben honden een vreet-rem? Dezelfde goed functionerende vreet-rem?

OK André, ik hoop dat ik een aantal van je vragen goed verwoord hebt. Ik hoop dat jullie met ons mee willen denken!

[Borke]

Andre heel veel sterkte met dit verlies!

Ik heb een vraag voor je: is er sectie gepleegd op de hond?
Immers: "meten is weten" en volgens mij kan je pas echt conslusies trekken als je zeker weet wat de doodsoorzaak is.
Nu weet ik ook wel dat een sectie niet altijd zekerheid geeft over wat het wel was, maar het sluit in iedere geval een aantal zaken uit die het niet zijn.

[Erna]

Hallo Andre

Laat ik beginnen met je sterkte wensen met het verlies van je hond. Helaas ben ik sinds kort ook ervaringsdeskundige voor wat betreft maagtorsies. Gelukkig heeft onze hond het overleefd zonder noemenswaardige problemen maar het is het allerheftigste wat ik ooit in mijn totale hondencarrière heb meegemaakt. Ik zal zeker niet op al jouw vragen een antwoord kunnen geven maar zal in ieder geval proberen je informatie te verstrekken over de gevallen die ik ken. Toch denk ik wel dat je ook na het verwerken van alle informatie die je van iedereen zult krijgen hetzelfde zult zeggen als onze dierenarts: ‘Gooi alles wat je hoort over maagtorsies overboord want je kunt het nu eenmaal niet tegenhouden. Het gebeurt je en alle omstandigheden zullen anders zijn’. Volgens ons een waarheid als een koe.

Of honden zich dood kunnen eten weet ik niet. Ik heb daar geen ervaring mee. Wat ik wel weet is dat als een torsie lang genoeg duurt (of eigenlijk te lang duurt) de kans bestaat dat de maag ontploft. Ontploft is misschien wat overdreven beschreven maar de maag kan dus inderdaad gaan scheuren.

Een hond kan zeker op een nog volle maag een torsie krijgen. Dat is precies hetgeen bij onze hond gebeurt is. Natuurlijk zal hij niet dezelfde hoeveelheid hebben gegeten als bij jouw honden maar er zat zeker een volle complete maaltijd in zijn bak. Hij heeft om half vijf zijn bak gekregen en omdat hij nogal langzaam eet gaan we ervan uit dat zijn bak rond tien over half 5 leeg was. Om kwart voor 5 constateerde we de torsie waarna hij meteen in de auto is gezet.

Ik ken ook gevallen die een torsie hebben gekregen uren nadat ze gegeten hadden. Zelfs ken ik honden die een torsie hebben gehad op een volledige lege maag. Dit gebeurde meestal ’s nachts.  Deze honden ken ik dus echt persoonlijk, en niet van horen zeggen.

Ik dacht ook dat een hond geen torsie zou kunnen krijgen als er geen activiteit van de hond zou zijn. Inmiddels weet ik beter. Onze hond had nog geen stap gezet na het leeg eten van zijn bak. Hij stond nog op dezelfde plaats en was zijn plekje aan het schoonlikken. In volledige stilstand is zijn maag gekanteld. Vraag me niet hoe. Ik kan het je niet vertellen. Ik vermoed dat de maag zelf meer bewegingen maakt dan wij denken. Ik dacht ook dat die zwaai nodig was voor het draaien van de maag maar blijkbaar werkt het toch heel anders. Onze hond heeft een torsie gekregen onder omstandigheden die totaal tegendraads waren als omstandigheden waarin de andere honden torsies hebben gekregen.

Op de andere vragen kan ik echt geen zinnig antwoord geven. Dat laat ik aan anderen over. Ik kan me wel jouw gevoel voorstellen omdat ik ruim een week geleden in hetzelfde schuitje heb gezeten. Je kunt jezelf vreselijk veel verwijten gaan maken maar dat helpt allemaal niet zoveel. Op geen enkele manier had je dit kunnen voorkomen. Je kunt niet voorspellen of ze geen torsie had gehad wanneer ze minder had gegeten. Degene die weet hoe een torsie voorkomen moet worden gaat onherroepelijk binnen lopen. Jammergenoeg zijn de omstandigheden waarin torsie ontstaan zo uiteenlopend dat het nog weleens heeeeeeeel lang zou kunnen duren voordat we de antwoorden krijgen die we graag willen hebben.

Sterkte

[crutz]

Andre sterkte...

gelukkig nog geen ervaringsdeskundige op het gebied van torsies, maar zoals een aantal hier weten voer ik redelijk maximaal aan mijn honden (een aantal maal per week mogen ze eten tot ze genoeg hebben en dan een aantal dagen vasten)
ben er achter dat in elkgeval mn eigen honden een maximale hoeveelheid hebben, ze stoppen op een gegeven moment gewoon met eten, dan haal ik het ook weg....(meestal ligt het er 2 uurtjes bij of zo)
weet wel dat ze het hebben moeten leren om te stoppen, ben langzaam aan van om de dag naar grotere hoeveelheden en langer vasten over gestapt EN merkte in het begin wel eens dat ze zich overaten, dan kwam het er gegarandeerd aan de voorkant weer uit (kotsen) maar dat hebben ze allemaal na 1 keer afgeleerd...laat ze ook volledig met rust als ze eten en ze hebben ook geen concurrentie van elkaar waardoor ze mss wel door zouden blijven eten...denk dat dat wel scheelt...

[*Dorothea*]

Allereerst André heel veel sterkte met dit grote verlies  .
Wat vreselijk om zo je hond te moeten verliezen.

Ik denk zelf dat een hond zich niet dood kan eten. Een sterke uitzetting van de maag activeert het braakcentrum in de hersenen. Het teveel aan voedsel zal worden uitgebraakt. Tenzij er een draai in de maagingang zit en het voedsel er niet uit kan, zoals bij een maagtorsie. Er wordt wel een braakrflex opgewekt maar de maaginhoud kan niet door de opening van de maag (loos braken). Theoretisch zou de maag dan uiteindelijk kunnen scheuren door sterke uitzetting, maar het dier zal voor die tijd al bezweken zijn aan shock.

Niemand weet hoe een torsie precies ontstaat, maar er is wel bekend dat je incidenteel bij honden onder anaesthesie een torsie op kunt wekken door ze over de rug te draaien. Ik zou me dus wel voor kunnen stellen dat zoiets ook tijdens de slaap kan gebeuren. Mijn eigen hond slaapt vaak op z´n rug en draait zich vaak om tijdens z´n slaap.

Verder ben ik het met Astrid eens, zonder sectie blijft het speculeren over de toedracht. Ik denk zelf dat de hond een torsie heeft gehad. Dan krijg je een sterke uitzetting van de maag doordat er lucht ingeslikt wordt wat niet weg kan. Bij een maagruptuur krijg je geen sterke uitzetting van de buik, omdat het voedsel dan over een groter oppervlak verdeeld wordt. Vlak voor een maagruptuur zou de buik natuurlijk wel sterk uitgezet kunnen zijn.

[dogsunlimited]

Heel veel sterkte met dit grote verlies.
Ik ken maagtorsies op nuchtere magen van honden die op KVV stonden. Ze lagen in diepe rust en hadden daarvoor geen grote inspanning gedaan.

Vond dit wel interessant:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/quer ... t=abstract

[*Dorothea*]

Vond dit wel interessant:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/quer ... t=abstract

Is een studie uitgevoerd in Utrecht met als conclusie:
Feeding a diet including large pieces of meat may help to reduce the incidence of GDV in great danes.

en toch doen ze in Utrecht nog steeds alsof barfen niet bestaat. 

[Lizzy]

André, mijn Duits is niet zo, maar volgens mij dat van jou wel. Ik zag al wel even een overzicht dat torsies het meest in rust plaats vinden:

http://www.zetcom.de/Auswertung/Magendrehung.pdf

[Hitam]

Hoi André, wat een vreselijk bericht. Afschuwelijke dood is dat een maagtorsie. En wij zijn dus jammer genoeg ervaringsdeskundige, hoewel deskundig, dat weet ik niet.
En schuldgevoelens maken het er niet gemakkelijker op. Zie het als een ongeluk, dit zijn dingen die kunnen gebeuren en je kunt het niet altijd voorkomen.

Wij hebben dus met onze oude Gringo precies hetzelfde meegemaakt. Hij was 13 en kerngezond. Tot hij dus opeens bedacht dat hij net zo goed alle bakken van de de andere herders ook leeg kon eten.
Op de dagen dat ze barfen krijgen ze ieder (alle drie) een grote bak met spullen (2-3 kilo) en normaal gesproken pakken ze dan iets er uit, lopen naar een rustige plek, gaan liggen kauwen en halen een volgende stuk op als ze klaar zijn. Dat ging altijd goed. Tot Gringo bedacht dat als hij alles zo doorslikte hij alle drie de bakken leeg kon eten.
Hij heeft toen 4 hele lamspensen en 3 grote stukken kopvlees opgegeten, ongeveer 7 kilo.
We kregen visite dus Huub heeft ze, zonder het te zien in de kennel gedaan. Daar is hij rustig, dus hij heeft niet veel bewogen.
's Avonds toen hij binnenkwam (ze slapen altijd in huis) vonden we hem wel erg dik en er zat lucht bovenin. Dus meteen naar de dierenarts (ik heb dat soort dingen niet in huis).
Daar ging de slang er gemakkelijk in. Hij had het dus uit kunnen braken, heeft hij niet gedaan. Lucht er uit gehaald. Nadeel van barfen is dus dat je de maag niet kan leegmaken door een slang. Dus alles zo gelaten en terug naar huis. Eigenlijk hadden we toen een foto moeten maken, dat neem ik mezelf nog steeds kwalijk. Dan hadden we met zekerheid kunnen zeggen of er wel of geen torsie was.

De volgende morgen was hij nog even dik en akelig sloom. Meteen terug naar de dierenarts en daar hebben ze hem opengemaakt en bleek hij toch een torsie te hebben. Maar wel anders dan normaal, de andere kant op en neit zo ver. Zijn maag was nog wel heel maar zijn milt was afgescheurd en hij heeft heel veel bloed verloren. Hij is maar half bijgekomen uit de operatie en niet meer overeind gekomen. Huub wilde hem ophalen om hem thuis te verzorgen maar toen hij aankwam was hij al dood.

Conclusie: zijn maag is niet geknapt maar door de overvulling en de torsie raakt de bloedcirculatie gestuwd en worden er toxinen (gifstoffen) gevormd. Op het moment dat de torsie hersteld wordrt gaat het bloed weer circuleren en komen de toxinen en masse vrij en kun je alsnog doodgaan.

Ik denk eigenlijk dat honden niet doodgaan van een overvulde maag alleen, er moet een torsie bijkomen. Maar wat ik niet snap is waarom de slang er wel gemakkelijk in ging en Gringo niet ging braken.

Swanie Simon (www.barfers.de) houdt al 30 jaar honden op Barf en voert ze onbeperkt, 5 x per week. Een van haar honden (El Cid) heeft een keer een heel dood geitelam opgegeten van 9 kilo. Er was niets meer van over. Niets aande hand. Hij was wel extreem dik maar heeft het netjes verteerd en nergens last van gehad.
Zij was heel verbaasd over ons verhaal.

Onze honden krijgen nooit onbeperkt te eten omdat er echt geen rem op zit en met deze ervaring erbij piekeren we er al helemaal niet over.
Misschien als je ze van jongs af aan traint dat het lukt.

Maar zoals Erna al zei. Eigenlijk is het moeilijk te voorspellen wat het krijgen van een maagtorsie beinvloed. Ze weten het niet, volgens mij.

[conleeuw]

Eerst.... André wat ontzettend rot voor je, heel veel sterkte met het verwerken van deze onverwachte grote verdriet.
Ik heb gelukkig nog nooit zo iets ergs meegemaakt, maar heb zo wel het een en ander gelezen en meegemaakt over maag torsie en maagdilatatie, vooral omdat ik een ras heb die juist erg gevoellig is daarvoor. Ik zal proberen naar mijn weten/denken antwoord op jou vragen te geven.
- een hond kan op een nog volle maag een maagtorsie krijgen, maar dat is niet een voorvereiste, Kelly van mijn zus heeft op een lege maag een torsie gehad, en mijn ierse setter pup heeft een dilatie gehad op een vrijwel lege maag, terwijl ze in rust was, onze oude ierse setter had een dilatie op een volle maag. Het gaat om de mogelijkheid van de maag om de mechanische draai te kunnen maken, daar is wel of niet aanwezige voeding niet de beslissende factor, maar wel de bouw/ruimte in de orgaan holte, daarom dat grote honden daar iets meer gevoellig voor zijn, zo zie je bij de deerhound en deense dog ook andere organen die een soortgelijke draaiing kan maken (of dit wel of niet gepaard gaat met andere ziekteverschijnselen is mij niet helemaal duidelijk), mij bekend van de dog van een vriendin die een milt draaiing heb gehad.
- dus ook uren na het eten kan een hond een maagtorsie krijgen.
- een torsie kan ontstaan als een hond gewoon ligt te slapen, vooral als er veel gas en of vloeistof in de maag aanwezig is, iets soortgelijks zie je ook bij koeien.
-De maag is natuurlijk niet een stil liggende orgaan, en met veel gas en of vloeistof in de maag samen met de beweging die de maag zelf maakt kan ik mij een beeld voorstellen waarbij de verplaatsing van de gas/vloeistof een swiep/draai van de maag tot gevolg kan hebben.
-of wolven het ook krijgen weet ik niet, ik denk in alle eerlijkheid dat het zou moeten kunnen, maar de vraag is maar net of er ook vaak bij de gestorven wolven onderzoek gedaan wordt naar de doodsoorzaak? ik denk als men dat zou doen, dat er wellicht ergens een torsie als doodsoorzaak zou boven komen, maar dat is puur speculatie van mij hoor, ik kan nergens een artikel vinden over torsie bij de wolf, wellicht ga ik nog verder zoeken, want ook ik ben natuurlijk erg benieuwd of het inderdaad bij de wolf ook ergens beschreven staat.
- over het wel of niet voeren van grote hoeveelheden ben is zelf niet overtuigd dat juist daar een oorzaak kan liggen, dan zou je toch denken dat juist Kelly, die niet grote hoeveelheden vrat niet een torsie zou moeten krijgen, en ook de dog van mijn vriendin at drie keer per dag.......... dus ik ben niet overtuigd dat daar een oorzaak kan liggen in de uitreken van de banden. Over het algemeen zie je toch dat rassen met een grote ruimte in de orgaan holte meer gevoellig zijn voor torsie, dan zou je moeten argumenteren dat alle rassen met grote ruimte (diepe borstkast) uitgerekte maagbanden zouden hebben........ onder de deerhounds en wolfhonden waarvan ik heb gehoord dat ze torsie hebben gehad is er ook niet een duidelijke aanwijzing dat hoeveelheid eten per keer een oorzaak zou kunnen zijn, veel deerhounds eten niet zo goed, dus niet grote hoeveelheden per keer, terwijl de ieren vaak wel kunnen bunkeren, beide rassen zijn gevoellig voor torsie.
- ik denk inderdaad dat de bouw van de hond (in vergelijking met de wolf) van invloed kan zijn.
- Wolven hebben een vreet-rem....... maar dat houdt in dat als ze knuppel dik zijn gevreten en er past niets meer in, dan stoppen ze..... hebben ze té veel gegeten,  dan spuugen ze de restant er uit, en vaak vreten ze het ook weer op..... dit uit eigen opservatie hoor. Je kan een karkas van een paard in een wolven groep gooien, ze vreten tot ze niet meer kunnen, rusten, en als er weer ruimte is, dan vreten ze opnieuw tot ze niet meer kunnen of tot de prooi opgegeten is. Vraag is natuurlijk of ze zich dood kunnen eten, dat weet ik niet, de documentaire over de honden van de eskimo's heb ik niet gezien. Nog iets waar ik op zal doorzoeken.
- Ik denk dat honden een soortgelijke vreet rem hebben als wolven, hoewel sommige honden een goed ontwikkelde vreetrem hebben, Bess van mij vrat tot ze genoeg had en dat doet Jazz ook, May-Be (ierse setter pup) at weinig, kleine hoeveelheden, Dot en Nana daarintegen vreet tot ze niet meer kunnen.

Dit is hoe ik er over denk, maar uiteraard is niets een medische feit......Ik wens je nogmaals sterkte en denk helaas niet dat je een eenvoudige antwoord op jou vraag van "hoe kan dit nou" zal krijgen. Ik denk persoonlijk niet dat de extra eten de oorzaak is geweest, puur omdat het dan veel vaker zou voorkomen als een hond zich tebuiten is gegaan aan eten, en dat is uit de literatuur niet terug te halen. 

[KatCorso]

Heel veel sterkte met dit grote verlies 
Helaas heeft ook één van mijn honden een maagtorsie gehad. Atilla, mijn Cane Corso was op dat moment bijna 4 jaar oud. De honden kregen destijds nog gewoon brokken, en Atilla was geen grote eter. Het was enkele dagen voor kerst (nu bijna 2.5 jaar geleden) en de honden had die avond vrij laat gegeten. Voor ik ging slapen ging ik zoals altijd nog even kijken bij hen, en toen zag ik Atilla kwijlen en hij had ook braakneigingen (loos braken noemen ze dat want er komt niks uit. Ter hoogte van zijn maag was duidelijk  een verdikking zichtbaar, die erg hard aanvoelde. Hij wou gaan liggen maar kon niet van de pijn, was heel onrustig. Ik had al veel gelezen over maagtorsie dus had al een sterk vermoeden dat het dat was, al hoop je natuurlijk van niet. Onderweg naar de dierenarts was hij nog onrustig, draaide rond in de auto en jankte van de pijn. Dat zal me altijd bijblijven 
Bij de DA werd maagtorsie vastgesteld, z'n maag leeggemaakt dmv een slangetje en de rest van de nacht en volgende dag moest hij stabiliseren om de dag daarna de maag terug vast te hechten. Het was een dierenarts die in zijn carriere al vele honden had gered in deze situatie, maar helaas mocht dit bij Atilla niet het geval zijn. Op vrijdag 24 december kreeg ik telefoon dat hij wakker was geweest, zelfs was gaan rechtstaan maar even later hebben ze hem dood gevonden in zijn bench,  hij had zwarte ontlasting bij hem liggen toen ze hem vonden en was gestorven aan een inwendige bloeding. Tijdens de torsie was zijn milt geraakt en die hebben ze moeten verwijderen, maar blijkbaar was toch niet alles hoe het moest zijn. Het was een zware klap. Sinds dat jaar ben ik gestopt met het vieren van kerstmis. Al die versiering brengt alleen maar trieste herinneringen naar boven.
Toen ik Atilla vond had hij amper wat van z'n brokken gegeten, een volle maag had hij dus bijlange niet. Ze kregen altijd verplichte rust na het eten . Volgens de DA kan maagtorsie ook genetisch bepaald zijn.
Ook honden die veel gassen produceren zouden gevoeliger zijn voor maagtorsie dan anderen. Atilla liet vaak winden, echt meer dan andere honden en je hoorde ook vaak z'n maag en darmen rommelen.
Ik heb heel lang de schuld bij mezelf zitten zoeken: was het drinkwater niet te koud, hebben ze niet te laat gegeten, komt het misschien omdat Luca (teefje) loops was en hij dus zenuwachtiger dan anders ? (maar hij had nogal een loopsheid van luca meegemaakt, nog winters dat het water een beetje fris was, nogal later in de avond gegeten en toen gebeurde er niks.
Ik wou geen Cane Corso meer nadien, was bang dit nog eens mee te maken. En toen ik dan toch uiteindelijk opnieuw besloot om voor een pup te gaan, heb ik er sterk over nagedacht om de maag preventief te laten vasthechten, hetgeen me door bijna iedereen die ik erover aansprak werd afgeraden.
Arek wordt volgende week 2 jaar. Is een veel actievere hond dan Atilla, moet na het eten aangemaand worden tot rust, is ook gulziger als hij eet, eet barf...kortom een heleboel verschillen, maar de angst zit er bij mij toch voorgoed in. Iedereen die een hond op deze manier heeft verloren  of toch bijna heeft verloren weet wel waarover ik het heb.
Barfen doen we gewoon elke dag en nog wel 2x per dag een maaltijd, vastendagen of zelfs 1 maaltijd per dag durf ik gewoon niet omdat de maaltijd dan te zwaar zou worden.
Of een hond zich dood kan eten daar heb ik eigenlijk ook geen idee van.
Nogmaals heel veel sterkte gewenst!

[judith1967]

Andre,heel veel sterkte met dit grote verlies.

Ja,helaas kan ik mij ook scharen in het rijtje honden met een maagtrosie
Cairo voelde zich na het eten van zijn maaltje kippelevers niet lekker,braakneigingen.Pas in de midddag om een uurtje of 16.00 voelde ik dat zijn buik wat was opgezet.De maag was gedraaid en onder zijn ribben geschoven,vandaar dat zijn buik niet zo erg opgezet was.(zelfs de da. dacht in eerste instantie niet aan een maagtorsie,daardoor)
De da had het over te slappe maagbanden(Cairo is  al wat ouder)daardoor die maagtorsie.ik heb ook gelezen dat het erfelijk kan zijn.
Over dat overeten,dat heeft mijn andere hondje ook eens gedaan,zijn buik voelde heel hard aan,maar die ging zelf braken,en binnen een half uur was het weer helemaal over.dus ik weet niet beter dat honden vanzelf gaan kotsen als ze te vol zitten.

[Malamoods]

André, ik wil je heel veel sterkte wensen met dit grote verlies. Wat vreselijk om je hond op zo'n manier kwijt te moeten raken.... Echt, de nachtmerrie van elke hondeneigenaar....

Ik heb geen ervaring met maagtorsies en ik vind mezelf ook niet deskundig genoeg om daar ook maar iets over te zeggen....
Toch wil ik even reageren... Lex (toevallig ook een husky) heeft zolang ik me kan herinneren echt een - zeg maar ziekelijke - neiging gehad tot eten... Ik voerde toen nog geen barf of kvv, maar ALLES draaide in zijn leven om eten.... Ik was er altijd van overtuigd dat als ik hem zijn gang zou laten gaan, hij zich dus inderdaad letterlijk (dood)ziek zou eten.... Achteraf bleek dus dat Lex al lange tijd ziek moet zijn geweest... Hij was keihard voor zichzelf en er waren wel wat klachten, maar om nu meteen het stempel  "ziek" er op te plakken..... Tegen de tijd dat de klachten toch aanbleven en erger werden, waren we min of meer al te laat... Zijn eetgedrag (ook van gekke, niet eetbare dingen) nam toe. Hij had steeds meer honger en viel steeds meer af... Uiteindelijk dus prednison, wat de honger dus erger maakte... Om een lang verhaal kort te maken... Hij heeft het niet gered... Ik heb me in het begin van zijn klachten nooit gerealiseerd hoe erg zijn klachten konden zijn, maar hij is zieker geweest, dan hij ons liet merken....

Wat ik hier dus eigenlijk mee wil zeggen (want dit alles was bij jouw hond niet aan de orde begrijp ik), kan het zo zijn dat er voorafgaande aan die hoeveelheid eten, al iets mis was? Waren er klachten (al dan niet vaag) aanwezig, wat een motivatie heeft kunnen zijn om meer te nemen dan goed voor hem was?
Tja, wellicht nog meer vragen erbij, of misschien zit ik wel helemaal op het verkeerde spoor... Maar, wellicht is het iets om rekening mee te houden?

Rachel.

[Sofie]

André, veel sterkte met dit verlies!
Ik weet niet of ik het in dit topic mag vragen, anders verplaats je het maar.
Is het dan ivm maagtorsies/overeten verstandig van honden af en toe een erg grote maaltijd te geven?
Lady heeft bijvoorbeeld gisteren een heel konijn gekregen (1kg). Ze staat goed dik.
Is het verstandig om dit in de toekomstig nog te doen?
Ik weet wel dat ze het laatste stukje niet meer wou maar na een tijdje is ze er toch nog aan begonnen... ???

[Erna]

Tsja, net de tweede achter de rug bij dezelfde hond en ik weet het nu echt niet meer.

Wat moet ik godsnaam doen om dit te voorkomen? Iemand tips?