[Mevroi Kruim]

André, heel veel sterkte met het verlies van Funny.
Ik heb geen 'eigen' ervaring met maagtorsie dus ik kan verder niets zinnigs bijdragen. Alleen ooit een torsie meegemaakt bij de bloedhond van een vriend. Die was fataal; over oorzaak kan ik niks bijdragen.

[Miekie]

Ik ben wel n beetje geschrokken van dit verhaal.Mijn honden krijgen ook grote maaltijden afgewisseld met vastendagen.Volgens Eliasen zouden honden die op die manier gevoerd worden juist minder gevoelig zijn voor maagdraaing,maar door de uitgerekte maagbanden lopen ze dus wel gevaar,begrijp ik?
Was er ook niet een verband gevonden tussen maagtorsies en koolhydraatrijke voeding of staat deze theorie ook alweer op losse schroeven?
Het lijkt er nog t meest op dat het gewoon niet te voorspellen is helaas...

[André]

Wat ik uit de info heb begrepen is het volgende:

- Een DA zorgt met een slang  inwendig in het dier te brengen voor "ontluchting"
Hoe zit dit dan met het feit dat de maag getordeerd is en is deze dan te passeren door een slang.

- Een andere wat meer drastische uitvoering is een scherpe holle buis die met kracht van buitenaf door de flank van het dier gestoken word.  Dit bij acute en kritische gevallen


Iemand ervaring met bovenstaand.

[geer]

Volgens mij kan een slang alleen ingebracht worden als de maag nog niet is gedraaid. Als hij wel is gedraaid kan er alleen lucht ontstnappen door met een naald de buik aan te prikken.

[Erna]

Wat ik uit de info heb begrepen is het volgende:

- Een DA zorgt met een slang  inwendig in het dier te brengen voor "ontluchting"
Hoe zit dit dan met het feit dat de maag getordeerd is en is deze dan te passeren door een slang.

- Een andere wat meer drastische uitvoering is een scherpe holle buis die met kracht van buitenaf door de flank van het dier gestoken word.  Dit bij acute en kritische gevallen


Iemand ervaring met bovenstaand.

Als een dier met een torsie wordt binnengebracht zal een DA in eerste instantie met een lange holle naald de maag van buitenaf proberen te bereiken om zo de druk te verminderen. Het gas ontsnapt dan en de ergste paniek is weg. Daarna proberen ze met een slang via de slokdarm de maag te bereiken en hem op die manier in de goede positie terug te draaien. Als de maag te ver gedraaid is lukt dit niet en zit er niets anders op dan te opereren.

Bij onze Wapper is 3 keer geprobeerd om de maag met een slang terug te draaien en alle keren is het mislukt en moest hij geopereerd worden. De 3e keer hebben we zoals bekend niet meer laten uitvoeren. Bij de 1e torsie is onmiddellijk geopereerd, de 2e en 3e keer is in eerste instantie een holle naald gebruikt om de lucht er zo snel mogelijk uit te krijgen en de druk te verminderen.

Als een van je honden een torsie krijgt en de tijd dringt kun je ook zelf proberen een slang naar binnen te krijgen. Ik heb dat bij de 2e en 3e torsie geprobeerd. Het vergt wat worstelwerk maar hij ging naar binnen. Bij beide keren lukte het mij ook niet om de maag te bereiken. De maag was bij alle torsie in secondes al zover gedraaid dat van buitenaf het niet meer mogelijk was om iets naar binnen te krijgen.

[conleeuw]

Wat ik uit de info heb begrepen is het volgende:

- Een DA zorgt met een slang  inwendig in het dier te brengen voor "ontluchting"
Hoe zit dit dan met het feit dat de maag getordeerd is en is deze dan te passeren door een slang.

- Een andere wat meer drastische uitvoering is een scherpe holle buis die met kracht van buitenaf door de flank van het dier gestoken word.  Dit bij acute en kritische gevallen


Iemand ervaring met bovenstaand.

ja, mijn ierse setter is met een naald van buiten gedaan, eerst razend snel een locale verdoving, en toen een dikke naald, niet zo'n grote scherpe holle buis als  wat je wel eens zie (vooral bij vee wordt een dikke holle buis gebruikt) gewoon een dikke spuit naald, je hoorde (en rook) het leeglopen, May-Be was gewoon wakker, en vondt het helemaal niet erg, ze knapten ook vrij snel weer op, net of er nooit wat was gebeurt.
Mijn oude ierse setter Kathleen, had e buisje in haar keel, ook bij haar zag je het leeglopen, maar voor alle duidelijkheid, die ze hadden alleen dilatie, geen torsie, als er ook nog spraken is van torsie, dus een draai, dan kan het zo zijn dat er met een buis de keel niet gepasseerd kan worden naar de buik, en al zou je de lucht er uit halen zoals boven omschreven met een naald punctie, dan heb je nog steeds de maag die om zijn eigen as is gekanteld, daar moet ook wat aan gedaan worden.

[Angelique]

Goed, verder wil ik nog een aantal vragen erbij stellen:

6: Krijgen wolven wel eens een maagtorsie?
7: Volgens Eliasen zouden honden die zich af en toe vol mogen vreten/1 maaltijd per dag krijgen geen torsie krijgen. De maagbanden zouden getraind zijn, aldus Eliasen. Maar in veel artikelen staat juist dat het voeren van grote maaltijden uitgerekte maagbanden veroorzaakt, waardoor de maag juist sneller kan torderen. Wie kan hier iets over zeggen/uitleggen? Funny at overigens rauw, voor de duidelijkheid.
Dit wordt letterlijk geschreven, in het wetenschappelijk onderzoek over torsie: Bij het voeren van één grote hoeveelheid per dag rekken de maagbanden uit. Bij honden met een maagdraaiing waren deze banden duidelijk verlengd. Nou wordt er wel eens gezegd dat het uitmaakt of de hond brok of vers eet, maar uitgerekte maagbanden zijn uitgerekte maagbanden, lijkt me. Wie kan hier iets over zeggen?
8: Zou de afwijkende bouw van de hond (in vergelijk met de wolf) van invloed kunnen zijn op een torsie? 
9: Hebben wolven een vreet-rem?
10: Hebben honden een vreet-rem? Dezelfde goed functionerende vreet-rem?

OK André, ik hoop dat ik een aantal van je vragen goed verwoord hebt. Ik hoop dat jullie met ons mee willen denken!

Vanmiddag uitgebreid gebabbeld met de DA van Burgers Zoo hierover en hij vertelde dat wolven in theorie een torsie moeten kunnen krijgen, maar dat het in zijn tijd bij Burgers (ruim 20 jaar) nog nooit voorgekomen was en hij had er van collega-dierentuinartsen ook nog nooit iets over gehoord dat het bij hun was voorgekomen. Hij wees als grootste oorzaak van een torsie de bouw van de hond aan. Smalle, diepe spitstoelopende borstkassen. Een torsie bij b.v. een bobtail kwam ook wel eens voor, maar dat was maar zeldenheid ten opzichte van de rest.

[André]

Vanmiddag uitgebreid gebabbeld met de DA van Burgers Zoo hierover en hij vertelde dat wolven in theorie een torsie moeten kunnen krijgen, maar dat het in zijn tijd bij Burgers (ruim 20 jaar) nog nooit voorgekomen was en hij had er van collega-dierentuinartsen ook nog nooit iets over gehoord dat het bij hun was voorgekomen. Hij wees als grootste oorzaak van een torsie de bouw van de hond aan. Smalle, diepe spitstoelopende borstkassen

Hmmm, intressant Angelique,

Mijn honden zijn ook gefokt naar een smalle diepe borst. Overigens heb ik zelden gehoord van maagtorsie's bij husky's  danwel showtype danwel werktype.

Nog iets anders het schijnt bij groenlanders frequenter voor te komen, en die zijn over het algemeen toch breder mbt borstomvang.

blijft vreemd en onaantastbaar.


Maar een vraag voor de mensen met een hond(en) die grotere kans en/of al een hond(en) hebben met een geval van torsie:
Is het niet een idee hoe dit op te lossen in noodgevallen , om een holle naald of buis in de buurt te hebben??
Zoals het vervelende geval van Erna

[André]

Was er ook niet een verband gevonden tussen maagtorsies en koolhydraatrijke voeding of staat deze theorie ook alweer op losse schroeven? [
Het lijkt er nog t meest op dat het gewoon niet te voorspellen is helaas...

Tja Miekie,

Blijkbaar niet en zijn er dus ook honden die op vlees staan die het kan overkomen.........

[Erna]

Maar een vraag voor de mensen met een hond(en) die grotere kans en/of al een hond(en) hebben met een geval van torsie:
Is het niet een idee hoe dit op te lossen in noodgevallen?
Zoals het vervelende geval van Erna

Hoe bedoel je oplossen Andre? Zolang niet aangetoond kan worden hoe een maagtorsie ontstaat kun je ook geen oplossingen bedenken. De meest gelezen en gehoorde 'oplossing'  is niet bewegen na de maaltijd maar als je dus een torsie meemaakt uit volledige stilstand weet je dat dit ook de oplossing niet is.

In een noodgeval kun je, als je durft, een slang naar binnen brengen bij de hond maar als de maag al gedraaid is dan helpt dit ook niet. En eerlijk gezegd is een slang naar binnen duwen ook niet iets wat een gemiddelde eigenaar kan en durft. Je moet toch wel een beetje weten wat je aan het doen bent omdat je ook beschadigingen kunt aanbrengen en dan is het middel erger dan de kwaal.

Ik had deze week bij de da willen leren hoe een naald in de maag te steken maar kom daar dus niet meer aan toe.

Als ik de geschiedenis bekijk van Wapper dan denk ik dat we met meerdere dingen te maken.
A. erfelijkheid, Wapper zijn opa, een tante en een oom zijn overleden aan torsies.
b. anatomie,
c. andere omstandigheden in het lichaam die je niet direct hebt gezien of gesignaleerd.

Als ik alle 3 de dingen op een rij zet dan vermoed ik dat de torsies van Wapper weinig te maken hebben gehad met zijn eten, beweging e.d maar alles met deze 3 dingen. Er moet meer aan de hand geweest zijn dan kantelingen. Ik geloof niet dat 3 torsies in 2,5 week, zomaar ontstaan.

[*Dorothea*]

Als ik de geschiedenis bekijk van Wapper dan denk ik dat we met meerdere dingen te maken.
A. erfelijkheid, Wapper zijn opa, een tante en een oom zijn overleden aan torsies.
b. anatomie,
c. andere omstandigheden in het lichaam die je niet direct hebt gezien of gesignaleerd.

Ik heb de afgelopen weken erg veel publicaties over maagtorsies gelezen, conclusie men weet het ook niet. Maar één ding is wel heel duidelijk als een familielid een torsie krijgt dan heb je een grote kans om ook een torsie te krijgen.
Ik vraag me dan wel af wat die erfelijke component is. Zou dat dan de bouw van de borstkas zijn of de ligging/anatomie van de maag?

Ik had deze week bij de da willen leren hoe een naald in de maag te steken maar kom daar dus niet meer aan toe.

Dat wilde ik net zeggen. Ik heb er geen problemen mee als mensen dat willen doen, maar je moet inderdaad wel even weten hoe je dat moet doen. Ik ben er niet zo´n voorstander van als men een naald in huis heeft en zomaar lukraak gaat prikken.

[Erna]

Ik heb de afgelopen weken erg veel publicaties over maagtorsies gelezen, conclusie men weet het ook niet. Maar één ding is wel heel duidelijk als een familielid een torsie krijgt dan heb je een grote kans om ook een torsie te krijgen.
Ik vraag me dan wel af wat die erfelijke component is. Zou dat dan de bouw van de borstkas zijn of de ligging/anatomie van de maag?

Daar kom je alleen maar achter als er sectie gepleegd wordt en eerlijk gezegd hebben wij dat niet laten doen en zou dat ook niet eens in me op komen. Ik krijg er de hond niet mee terug.

Wat bij Wapper meegespeeld kan hebben is dat zijn pezen, spieren e.d. al niet zo sterk waren. Het kan dan ook zo zijn dat de ophangbanden van de maag hetzelfde euvel hadden als de rest van het lichaam, wie zal het zeggen. Ook bedacht ik mij gisteren dat hij voor zijn eerste torsie al zo nu en dan wat vocht opgaf......wat dat geweest is weet ik niet en kom ik ook niet meer achter. Het zou kunnen dat er meer met zijn maag aan de hand was dan wij weten.

Dat wilde ik net zeggen. Ik heb er geen problemen mee als mensen dat willen doen, maar je moet inderdaad wel even weten hoe je dat moet doen. Ik ben er niet zo´n voorstander van als men een naald in huis heeft en zomaar lukraak gaat prikken.

Ben ik wel met je eens maar als het een kwestie van leven of dood zou zijn dan had ik er zo een naald in gestoken. Op goed geluk en god zegen de greep. Maar ik snap ook wel dat de gemiddelde eigenaar dat nooit in zijn hoofd zou halen.

[André]

Ik begrijp natuurlijk heel goed dat een holle naald in de flank van de hond steken

- A. kennis vereist
- B. moed
- C griezelig is

enz enz,  MAAR als de hond acuut op sterven ligt.

Erna wat ik bedoel is het volgende , zou JIJ in JOUW geval met wat je al mee hebt gemaakt durven kiezen om een holle naald in de flank van je hond te steken ondanks alle bovenstaande moeilijke afwegingen.
Zou je het niet overwegen na JOU geschiedenis omtrent dit probleem om een holle naald klaar te hebben liggen voor alle zekerheid.
Buiten het feit dat je zegt : "Maar ik snap ook wel dat de gemiddelde eigenaar dat nooit in zijn hoofd zou halen."
Maar ik denk dat je niet naar een ander moet kijken in deze gevallen maar juist naar jezelf.

Ik weet het ik stel geen makkelijke vragen.

[Erna]

Erna wat ik bedoel is het volgende , zou JIJ in JOUW geval met wat je al mee hebt gemaakt durven kiezen om een holle naald in de flank van je hond te steken ondanks alle bovenstaande moeilijke afwegingen.
Zou je het niet overwegen na JOU geschiedenis omtrent dit probleem om een holle naald klaar te hebben liggen voor alle zekerheid.

Oww ja zeker weten dat ik dat durf. Sterker nog, op het moment dat Wap de 2e torsie kreeg heb ik een vriendin gebeld die da assistente is. De vraag was: Kan ik er een naald insteken? Het enige wat mij heeft tegengehouden was dat ze zei dat de naalden die ik in huis had te kort zouden zijn om de maag te bereiken. Had ik langere gehad dan had ik die erin gestoken. Het alternatief was een stuk slang in zijn maag steken en dus heb ik een stuk tuinslang afgesneden, schoongemaakt en gebruikt.  Die ligt nu voor altijd standaard bovenop de keukenkastjes. Ik hoop hem nooit meer nodig te hebben maar hij ligt er wel.

Of ik een holle naald klaar leg weet ik nog niet. Aan de ene kant heb ik nog steeds honden uit die bloedlijn (erfelijkheid) aan de andere kant heeft geen van die honden dezelfde bouw (anatomie) als Wapper had. En ook geen van die honden heeft dezelfde medische geschiedenis. Al met al denk ik dan ook dat het geen noodzaak is om een holle naald in huis te hebben voor een noodgeval. Als ik nu kijk hoe snel we het geconstateerd hebben en hoe snel we bij de da zijn geweest dan geloof ik dat ik zonder naald kan. In jouw geval kan ik me eerder indenken dat je het wel bij de hand heb, omdat je vaak ver van de da af zit. Snelheid is de eerste winst bij een kanteling.

[Erna]

Eigenlijk ben ik helemaal niet zo'n held met ziek en zeer bij een hond. Zeker niet als er veel bloed aan te pas komt. Als een van onze honden een wond heeft moet Huub ook altijd eerst kijken of het niet te ernstig is, pas dan durf ik ook te kijken en te handelen.

Behalve in noodsituaties. Blijkbaar ben ik iemand die in dat soort gevallen al het eigen gevoel uitschakel en gewoon handel. Niet helemaal zonder na te denken want ik weet heel goed wat ik aan het doen ben maar ik handel gewoon.

Ook met bevallingen e.d. doe ik dat op deze manier. Als een bevalling stokt en iedereen die erbij is al zo ongeveer half in paniek is blijf ik heel rustig en vertrouw ik op mijn kennis en op mijn band met de hond in kwestie. Inschatten wat de hond nog kan en uiteindelijk een beslissing nemen op het juiste moment. En tot die tijd niet in paniek raken, dat is iets wat veel later komt.

Dus nog steeds: Ja, ik zou zo een naald in mijn hond steken als het een kwestie was van leven of dood.