Het gaat er bij het voeren van vers ook niet om dat je van je hond een wolfje probeert te maken. Enige wat je probeert is aan te sluiten bij de spijsvertering en voedingsbehoefte van de hond. De hond is anatomisch gezien namelijk gewoon een Carnivoor. "Carnivoor" is niet zomaar een kreet die door Barfers wordt aangedragen, Carnivoor slaat in dit geval op het spijsverteringssysteem van de hond. Een hond heeft een andere maag, een ander darmstelsel (veel korter), een ander gebit (kijk maar
) en een andere enzym-aanmaak dan bijvoorbeeld een omnivoor (mens) of een herbivoor (koe). Omdat het lichaam van de hond dus, net als de wolf, puur is ingesteld op het verteren van rauwe voeding. Net als een leeuw, een tijger of een hyena. Dat is, wat voeding betreft, de enige vergelijking tussen de wolf en de hond.
Als je als mens, als omnivoor dus, gezond wilt eten, dan houdt dat in dat je voedsel eet dat aansluit bij de voedingsbehoefte en het spijsverteringssysteem van de mens. Je kan wel overleven op patat en voedinssupplementen (genoeg voedingsstoffen iig), maar qua spijsvertering is het niet ideaal. Bovendien zijn voedingssupplementen en vitaminepreparaten altijd een benadering van de werkelijkheid. Een supplement of preparaat probeert alles wat je normaal uit gezonde voeding haalt, in een klein pilletje te stoppen. Maar de meest natuurlijke manier zou zijn om gewoon gezond te eten, en alle benodigde voedingsstoffen ook daadwerkelijk op de meest natuurlijke manier binnen te krijgen. Wij mensen proberen dat althans vrijwel allemaal.
Brokken proberen ook zo goed mogelijk aan te sluiten bij de voedingsbehoefte van de hond, maar qua spijsvertering absoluut niet. De vraag is ook maar of de voedingsstoffen die in (complete) brokken zitten, dan ook wel echt goed worden opgenomen, aangezien ze niet op een natuurlijke manier verteerd worden. Althans; niet via het spijsverteringssysteem van de hond (carnivoor). Bovendien worden in brokken veel dingen gestopt die een hond niet echt nodig heeft, maar die wel noodzakelijk zijn om een brok te maken en hem betaalbaar te houden. Denk aan granen, vulmiddel, conserveringsmiddelen, geur- kleur en smaakstoffen, vulmiddelen. In brokken wordt bovendien gebruik gemaakt van vleesmeel, en niet van vlees. Een brok wordt, althans een geexpandeerde brok, tot iets van 160 graden verhit. Je kan je indenken wat er dan gebeurt met de bestandsdelen: daar blijft niets meer van over. Verhit je aardappelen, groente en vlees maar eens tot 160 graden en kijk wat er van overblijft: niets. Vandaar ook dat brokken veel voedingsstoffen na verhitting toe moeten voegen, om de brok compleet te krijgen. Dit zij dus altijd ''artificiele' supplementen, waarvan je je sterk kunt afvragen of ze daadwerkelijk op dezelfde manier worden opgenomen als wanneer ze worden aangeboden in natuurlijke, onbewerkte vorm: door goede voeding.
In mijn optiek, maar daar zijn de meningen over verdeeld, kun je rauw voeren opdelen in twee doelen:
- Het voldoen aan de natuurlijke voedingsbehoefte van de hond. Hierbij ga je ervan uit dat een hond de voedingsstoffen uit rauwe voeding het beste verwerkt, bovendien vermijd je dingen die de hond niet nodig heeft, zoals graan of conserveringsmiddelen. Compleet versvlees sluit hier erg goed bij aan. Het is compleet, net als brok, bevat alles wat een hond nodig heeft, maar op een manier waarop hij het ook daadwerkelijk goed op kan nemen: in rauwe vorm. Bovendien vermijd je vervelende gevolgen van toevoegingen zonder waarde, zoals allergieen, huid- en vachtproblemen etc.etc.
Daarnaast kun je zowel tegemoet willen komen aan de natuurlijke voedingsbehoefte, maar ook aan de natuurlijke spijsvertering van de hond. En dan kom je, in mijn optiek, bij zelf samenstellen uit. Dan zorg je niet alleen dat je de voedingsstoffen in natuurlijke, rauwe vorm aanbiedt, maar ook dat je het lichaam op een natuurlijke manier aan het werk zet. Het gebit moet rauwe botten of grote stukken vlees hebben om zich te reinigen, de maag en darmen moeten aan het werk worden gezet...
Brokken doen allebei niet. Brokken bieden de voedingsbehoeftes van een hond op een totaal onnatuurlijke manier aan, namelijk verhit en geconcentreerd. Daarnaast hoeft het lichaam niet veel te doen om een brok te verteren, gooi er maar eens eentje in een glaasje water, gaat geheel vanzelf. Lekker makkelijk, maar het lichaam wordt lui. Dit, in combinatie met het structureel aanbieden van artificiele voedingsstoffen, maakt een brok tot een weinig ideale voeding.
Maar dat is mijn mening. Nu jij nog! 8)
,
