Hier kun je al je vragen, problemen en stellingen kwijt met betrekking tot het zelf samenstellen voeding.

Moderator: Lizzy

#3329074
pearlsofpassion schreef:En zo groot mogelijke stukken geven, maar daar wasje al achter?
Hoe groter de stukken hoe minder kans dat er daadwerkelijk wat vast komt te zitten.


Het is ook omdat het de eerste keer zo geweldig is dat hij het krijgt dat hij gaat schrokken. Denk maar aan een kind dat wat lekkers krijgt, dat is ook zo snel mogelijk op...
Eens hij eraan gewend is het dagelijks te krijgen, wordt hij normaal wel rustiger.

Vasthouden kan helpen maar let op dat hij niet denkt dat je het wil afpakken want dan gaat hij zeker schrokken.
Dat snap ik niet helemaal. Als je grote stukken geeft kan dat toch juist vast komen te zitten?
#3329076
Of het goed komt moet je maar afwachten. Daar is weinig aan te voorspellen.
Grote stukken geven en een schietgebedje doen Het blijft een hachelijke onderneming.
Hoe groot waren de stukken, die je gaf? Maar het blijft toch zo, dat ieder stuk, hoe groot ook eindigt als een klein stukje, dat makkelijk doorgeslikt kan worden.
Eén van de dames hier, slikt regelmatig een te onhandig stuk door en dat spuugt ze dan terug, eet het opnieuw en soms spuugt ze het nog een keer terug. Tot nu toe gaat het goed en ze is acht. Blij word ik niet van die manier van eten.
Ze heeft al wel uitgevonden, dat een stuk, dat vast zit aan de kiezen, langs het hek gerommeld moet worden, dan schiet het los. Anderen zetten hun poot er op, maar dat doet ze niet. Als het echt vast zit en je helpt, dan kost het je je vingers, is onze leerschool. Dus een tang, of dikke werkhandschoenen zijn dan aan de orde.
Ik houd van "zachte hap" dagen, maar de dames kunnen goed zelf hun eten kauwen en dan moet ik maar even bezorgd zijn.

Hanny
#3329078
Vandaag is het hier eendkarkas dag. Dat zal toch wat over de 200 gram wegen. Te groot om in één keer door te slikken.
Dat doen ze echt niet, bij de eerste hap
Het doorslikken komt pas, als het aanzienlijk kleiner is en als je geluk hebt, is dan de grootste vraatzucht al iets geminderd.

Succes met alles
Hanny
#3329079
Ik denk dat menigeen hier de eerste tijd de nodige hartverzakkingen heeft gehad . het is voor de eigenaar natuurlijk ook een kwestie van wennen
Eigenlijk is het voor hond en baas een leerproces , ook hierin moet je je hond weer leren kennen
En de hond moet er uiteindelijk toch zelf achter komen hoe hij het kunstje uit moet voeren
Natuurlijk kan je het hem de eerste tijd wat gemakkelijker maken door het vlees te pletten bv
Juist met wat grotere stukken komt de hond er achter dat je ""dat "" toch echt niet zomaar door kan slikken
Om het schrokken wat tegen te gaan kan je eerst het spier en /of orgaanvlees aanbieden , dan kan er al gegeten worden
En door ze op wat grotere stukken te laten werken gaan ze ook meer genieten van hun maaltijd
Uiteindelijk , vroeg of laat zul je merken dat het schrokken minder gaat worden
Je eigen houding in deze is ook belangrijk , geef de hond de ruimte . Zit er niet bovenop ,straal rust uit , maar geef hem een plek waar je hem wel in de gaten kan houden
Ik heb hier ook een enorme schrokker gehad , zij kotste en /of verslikte zich ook weleens . Al doende leer je schrokop
Ik ben om deze reden wel lang doorgegaan met de zachte beginners vleesbotten
Het heeft een aantal maanden geduurd , maar het kwam goed
#3329084
Hanny schreef:Of het goed komt moet je maar afwachten. Daar is weinig aan te voorspellen.
Grote stukken geven en een schietgebedje doen Het blijft een hachelijke onderneming.
Hoe groot waren de stukken, die je gaf? Maar het blijft toch zo, dat ieder stuk, hoe groot ook eindigt als een klein stukje, dat makkelijk doorgeslikt kan worden.
Eén van de dames hier, slikt regelmatig een te onhandig stuk door en dat spuugt ze dan terug, eet het opnieuw en soms spuugt ze het nog een keer terug. Tot nu toe gaat het goed en ze is acht. Blij word ik niet van die manier van eten.
Ze heeft al wel uitgevonden, dat een stuk, dat vast zit aan de kiezen, langs het hek gerommeld moet worden, dan schiet het los. Anderen zetten hun poot er op, maar dat doet ze niet. Als het echt vast zit en je helpt, dan kost het je je vingers, is onze leerschool. Dus een tang, of dikke werkhandschoenen zijn dan aan de orde.
Ik houd van "zachte hap" dagen, maar de dames kunnen goed zelf hun eten kauwen en dan moet ik maar even bezorgd zijn.

Hanny
De stukken zijn niet zo groot, ik kan moeilijk uitleggen hoe groot of klein ze waren. Ik denk zo'n zeven cm lengte en zo'n vijf cm breed. Maar mijn hond is ook niet zo groot.
#3329086
Hanny schreef:Vandaag is het hier eendkarkas dag. Dat zal toch wat over de 200 gram wegen. Te groot om in één keer door te slikken.
Dat doen ze echt niet, bij de eerste hap
Het doorslikken komt pas, als het aanzienlijk kleiner is en als je geluk hebt, is dan de grootste vraatzucht al iets geminderd.

Succes met alles
Hanny
Misschien is het geven van karkas dan toch handiger. Dan moet hij wel kauwen... Maar voor nu zit mijn vriezer nog vol met konijnen delen. En over een week of drie komt daar eenden nek bij.
#3329087
smulpaap schreef:Ik denk dat menigeen hier de eerste tijd de nodige hartverzakkingen heeft gehad . het is voor de eigenaar natuurlijk ook een kwestie van wennen
Eigenlijk is het voor hond en baas een leerproces , ook hierin moet je je hond weer leren kennen
En de hond moet er uiteindelijk toch zelf achter komen hoe hij het kunstje uit moet voeren
Natuurlijk kan je het hem de eerste tijd wat gemakkelijker maken door het vlees te pletten bv
Juist met wat grotere stukken komt de hond er achter dat je ""dat "" toch echt niet zomaar door kan slikken
Om het schrokken wat tegen te gaan kan je eerst het spier en /of orgaanvlees aanbieden , dan kan er al gegeten worden
En door ze op wat grotere stukken te laten werken gaan ze ook meer genieten van hun maaltijd
Uiteindelijk , vroeg of laat zul je merken dat het schrokken minder gaat worden
Je eigen houding in deze is ook belangrijk , geef de hond de ruimte . Zit er niet bovenop ,straal rust uit , maar geef hem een plek waar je hem wel in de gaten kan houden
Ik heb hier ook een enorme schrokker gehad , zij kotste en /of verslikte zich ook weleens . Al doende leer je schrokop
Ik ben om deze reden wel lang doorgegaan met de zachte beginners vleesbotten
Het heeft een aantal maanden geduurd , maar het kwam goed
Goede tip, dat ga ik morgen doen. Eerst z'n andere vlees en dan pas het vleesbot.
Hij kreeg z'n eten buiten in de tuin. Achteraf maar goed ook want hij kotste het twee keer uit. Ik heb hem met rust gelaten en keek door het raam. Maar toen hij stikte ging ik wel naar hem toe. Na de tweede keer spugen heb ik het grote stuk uit z'n braaksel gehaald en vast gehouden voor hem....ieuw :(
#3329088
Eendennekken zijn bij ons een "niet gegeven product", gewoon omdat ze niet veel kauwwerk vragen en zo naar binnen kunnen worden gezogen.
Er zijn natuurlijk heel veel honden, die dit prima veilig opeten, net zoals van die enge kippennekjes, maar wij voeren het niet.
Kun je niet een nek proberen voor je een hele bestelling doet?

Hanny
#3329092
Abiri schreef:Bedoel je met inknippen dat ik de stukjes kleiner maak? Want dan kauwt hij nog steeds niet. Of maak je alleen de botten in het vlees stuk? Dan slikt hij het nog steeds in z'n geheel in ben ik bang.
Daarnaast zijn de ribbetjes van konijn best puntig en scherp heb ik gemerkt, ik heb mezelf eraan geprikt, kan dit geen kwaad bij het door slikken? Straks maakt het zijn slokdarm stuk...
Nee, alleen de botten kraken. Dus "voorkauwen" zeg maar.

En nee, die ribben lijken scherp maar zijn het niet. Je kunt er een klein beetje vertrouwen in hebben dat wij (als in Barfplaats) niet al sinds 2003 bestaan, met duizenden en duizenden honden die barfen als er maandelijks (of jaarlijks) honden dood neervallen aan vleesbotten :-* !
#3329094
Als je een schrokker hebt zou ik ook geen nek geven. Of je moet het goed vinden dat hij ze gewoon in het geheel naar binnen schuift. Zowiezo zou ik ze heel goed meppen dan. Zeker eendennekken want eend durft al erns moeilijker verteren.

Grote stukken kan hij simpelweg niet in zijn keel krijgen, ze zijn te groot. Stukken die er wel in passen, maar maar net, zijn een stuk gevaarlijker. Tis als verstikkingsgevaar bij speelgoed bij kleine kinderen. Kleine onderdelen zijn gevaarlijk, grote niet, ookal steken ze die net zo goed in hun mond.

Honden bijten een karkas doorgaans niet in 2, maar ze kauwen kleine, slikbare stukken eraf. Als je dus een groot stuk hebt dat hij niet in 1 stuk kan inslikken, duidelijk niet kan inslikken, gaat hij er stukken af kauwen. Hij kan niet anders.
Hanny heeft natuurlijk wel een punt dat ook grote stukken op den duur klein wordt. Maar dan is de eerste honger er vanaf en de bedoeling is wel dat hij het na verloop van tijd leert en ook op kleinere stukken rustiger gaat kauwen.
Je hebt natuurlijk honden die steeds weer proberen of ze het doorgeslikt krijgen. Daar zou ik ook niet blij van worden.
Goed meppen helpt omdat het dan minder kwaad kan als hij het toch doorslikt of dat probeert. En het maakt het vaak platter wat tot kauwen aanzet. Meppen kan wel iets scherpere stukjes geven dan als hij zelf kauwt en ribbetje kan je niet goed meppen.

Maar paniekeer niet meteen. Het is heel normaal dat hij er nog niets van snapt. Hij heeft zijn hele leven nog niet moeten kauwen en zijn eten gewoon kunnen doorslikken. Hij moet dat nog leren kennen. En dat is bij een bull met brede muil altijd net iets gevaarlijker dan bij een andere hond...
#3329095
Lizzy schreef:Nee, alleen de botten kraken. Dus "voorkauwen" zeg maar.

En nee, die ribben lijken scherp maar zijn het niet. Je kunt er een klein beetje vertrouwen in hebben dat wij (als in Barfplaats) niet al sinds 2003 bestaan, met duizenden en duizenden honden die barfen als er maandelijks (of jaarlijks) honden dood neervallen aan vleesbotten :-* !
Daar heb ik absoluut vertrouwen in! Daarom kom ik ook hier om jullie om advies te vragen. Ik wil het gewoon zo graag goed doen voor mijn mannetje. En ik ben over het barfen gewoon nog erg onzeker.
#3329098
Abiri schreef:Daar heb ik absoluut vertrouwen in! Daarom kom ik ook hier om jullie om advies te vragen. Ik wil het gewoon zo graag goed doen voor mijn mannetje. En ik ben over het barfen gewoon nog erg onzeker.
Snap ik ook maar het was meer om aan te geven dat we als sinds 2003 bestaan en er geen bosjes met honden zijn neergevallen met slokdarm of maagperforaties. Zou dat het geval zijn, bestonden we al lang niet meer!

En we zijn echt allemaal onzeker geweest!!! Joh, de eerste week dat ik vleesbot gaf stond ik met de telefoon in mijn hand en had ik het nummer van onze dierenarts al ingetoetst :biggrin2:

Maar leef je lekker uit met een hamertje op de botjes (dat is misschien makkelijker voor jou want dan sla je echt alleen het bot stuk) en dan kijk je hoe dat gaat :-*
#3329124
Abiri schreef:De stukken zijn niet zo groot, ik kan moeilijk uitleggen hoe groot of klein ze waren. Ik denk zo'n zeven cm lengte en zo'n vijf cm breed. Maar mijn hond is ook niet zo groot.

Konijnendelen? Dat waren wel heel erg kleine konijnendelen dan. Had je dat zelf zo klein geknipt? Zulke kleine stukjes zou ik nooit aan mijn honden geven, dat is inderdaad in een keer doorslikken.
Verkijk je niet op de afmeting van je hond. Het zijn de kiezen die het doen. Mijn kleinste hond meet ook maar ca. 30 cm en weegt 11 kg. Die kreeg gewoon van konijn een half karkas (in de lengte doormidden gehakt), of een hele borstkas, al dan niet met voorbout er nog aan. Een hele kop. Een hele achterbout. Dus iets waar ze echt wel hun kiezen in moeten zetten omdat het gewoon te groot is om in zijn geheel naar binnen gaat. En dan nog is het in een vloek op. Uiteindelijk slikken ze natuurlijk toch stukken in, dat is nou eenmaal zo. De hondenbek is geen bottenmolen maar een knipschaar.

De slokdarm heeft een hele dikke slijmlaag, die beschermt tegen de botjes. In de maag wordt het bot zacht onder invloed van het maagzuur.
#3329125
pike schreef:Konijnendelen? Dat waren wel heel erg kleine konijnendelen dan. Had je dat zelf zo klein geknipt? Zulke kleine stukjes zou ik nooit aan mijn honden geven, dat is inderdaad in een keer doorslikken.
Verkijk je niet op de afmeting van je hond. Het zijn de kiezen die het doen. Mijn kleinste hond meet ook maar ca. 30 cm en weegt 11 kg. Die kreeg gewoon van konijn een half karkas (in de lengte doormidden gehakt), of een hele borstkas, al dan niet met voorbout er nog aan. Een hele kop. Een hele achterbout. Dus iets waar ze echt wel hun kiezen in moeten zetten omdat het gewoon te groot is om in zijn geheel naar binnen gaat. En dan nog is het in een vloek op. Uiteindelijk slikken ze natuurlijk toch stukken in, dat is nou eenmaal zo. De hondenbek is geen bottenmolen maar een knipschaar.

De slokdarm heeft een hele dikke slijmlaag, die beschermt tegen de botjes. In de maag wordt het bot zacht onder invloed van het maagzuur.
Ik had ze niet zo klein geknipt. Misschien iets te enthousiast met hamer en schroevendraaier in de weer geweest. Dat is het enige dat ik kan bedenken waarom ze zo klein zijn.
#3329126
pearlsofpassion schreef:Als je een schrokker hebt zou ik ook geen nek geven. Of je moet het goed vinden dat hij ze gewoon in het geheel naar binnen schuift. Zowiezo zou ik ze heel goed meppen dan. Zeker eendennekken want eend durft al erns moeilijker verteren.
daar zal ik rekening mee houden bij de eendennekken

Grote stukken kan hij simpelweg niet in zijn keel krijgen, ze zijn te groot. Stukken die er wel in passen, maar maar net, zijn een stuk gevaarlijker. Tis als verstikkingsgevaar bij speelgoed bij kleine kinderen. Kleine onderdelen zijn gevaarlijk, grote niet, ookal steken ze die net zo goed in hun mond.

Honden bijten een karkas doorgaans niet in 2, maar ze kauwen kleine, slikbare stukken eraf. Als je dus een groot stuk hebt dat hij niet in 1 stuk kan inslikken, duidelijk niet kan inslikken, gaat hij er stukken af kauwen. Hij kan niet anders.
dus misschien binnenkort toch maar eens een kans proberen

Hanny heeft natuurlijk wel een punt dat ook grote stukken op den duur klein wordt. Maar dan is de eerste honger er vanaf en de bedoeling is wel dat hij het na verloop van tijd leert en ook op kleinere stukken rustiger gaat kauwen.
Je hebt natuurlijk honden die steeds weer proberen of ze het doorgeslikt krijgen. Daar zou ik ook niet blij van worden.
Goed meppen helpt omdat het dan minder kwaad kan als hij het toch doorslikt of dat probeert. En het maakt het vaak platter wat tot kauwen aanzet. Meppen kan wel iets scherpere stukjes geven dan als hij zelf kauwt en ribbetje kan je niet goed meppen.

Maar paniekeer niet meteen. Het is heel normaal dat hij er nog niets van snapt. Hij heeft zijn hele leven nog niet moeten kauwen en zijn eten gewoon kunnen doorslikken. Hij moet dat nog leren kennen. En dat is bij een bull met brede muil altijd net iets gevaarlijker dan bij een andere hond...
hoezo maakt de brede muil van onze hond hierin een verschil?
 Terug naar “Vragen, Problemen en Discussie BARF”

Barfplaats wordt gesponsord door