Lida. S schreef:
ik lees vaak dat haaskarkas vrij hard is.
Mijn kleintjes krijgen het ook en hebben er weinig problemen mee.
Ik weet dat velen de snoeischaar test doen, maar ik test het liever uit op mijn honden. Mij oude dwerg schnauzer (13 jaar ca 9 kg) met een half gebit heeft geen probleem met de haaskarkas. Ook mijn dwergteckel (14 jaar, 4,5 kg) heeft er geen probleeem mee. Mijn Westy denkt dat ze alles direct kan doorslikken ( dat probeert ze zelfs met een kalkoennek en zwanennek) krijgt daarom alleen kvv. Ook mijn boomertje wil alles direct naar binnen werken, en mag daarom van mij geen bot. Maar zoals ik dus al zei, mijn dwergschnauzer en dwergteckel kauwen rustig door totdat het goed is. Ze doen er wel een paar minuten over, maar ik heb niet het idee dat het te hard is. Ik hoor de botjes kraken. Ik heb ooit eens een dwergteckel gehad die nog geen hondenbrokje kon kauwen. Mijn idee is dus dat bot pas te hard is als je hond het niet fijn kan krijgen.
Sommige katten krijgen ook haaskarkas weg. Maar weinig denk ik wel, hier was tamme konijnen-onderrug al wat veel van het goede.
Honden, zelfs de kleintjes, hebben meer spierkracht in hun kaken dan katten, denk ik. Hun mond is toch altijd nog wel groter.
Ik denk dat het vooral niet zo'n dik bot is en dat ze het daarom wel doorgeknaagd krijgen. Zelfs een hard botje breekt gemakkelijker als het dun is. Maar zelfs dun bot kan wel erg hard zijn, veel calcium bevatten en daarom moeilijker te verteren zijn.
Ik zou het precies toch niet als beginnersbot geven, zelfs al knagen ze het goed weg.