Moderator: Lizzy
Jantina schreef: Hmmm, een wending hier.Zo dan, dit klinkt hartstikke positief!!!!!!!!
Gisterenavond belde de hol. dierenarts terug waar ik met Bas onder controle ben. Ik had de voicemail ingesproken maar ze was op vakantie vorige week. Met haar even alles door genomen, haar hele gedrag, hele patroon, alles wat ik maar aan haar zag 'anders dan anders'. Een paar dingen vielen haar op in mijn verhaal, waar ik niet heel veel bij stil heb gestaan. (o.a. dat ze van voren struikelt met het wandelen en dat ze van de week een knuffel in de werpkist had mee genomen waar ze haar kop steeds hoog op legt) Ze woont niet om de hoek dus langs komen voor onderzoek is gewoon een lastige, maar zo door de telefoon afgaande op mijn verhaal denkt zij dat het in de hals zit. Dat ze daar spierpijn heeft oid, evt. veroorzaakt door de houding van de operatie of misschien door de tube (dat ze een zere keel heeft dat was ook al mijn overtuiging). Op haar advies heb ik warme doeken om haar hals gedaan en is Arjan gisteravond laat Traumeel in ampullen op gaan halen, vloeibaar dus. Ze vond de doeken heerlijk. Ook heb ik de KVV op mijn hand op neushoogte aangeboden zodat ze de hals niet hoeft te buigen zeg maar. En ja hoor, ze heeft om de paar uur goed van mijn hand gegeten terwijl ze bij de pups ligt. En vanmorgen heeft ze ook weer vrijwillig een stukje gedroogd hart/long willen hebben. Voor mijn gevoel ligt ze ook regelmatiger en langer bij de pups. Zou dit het dan zijn??? Doet me goed dat ze iig zonder dwang weer iets wil eten!
Jantina schreef: Hmmm, een wending hier.Ik denk zo maar eens dat je gelijk hebt. Indy heeft een paar weken geleden ontzettende pijn aan z'n hals gehad. Hij sprong uit de auto en zei piep en stond daarna trillend aan de grond genageld. Hij had zo'n pijn dat hij ondanks tramadol en metacam gewoon niks wilde eten. Z'n voeten waren ook enorm koud. Heeft echt een week geduurd voordat dat over was.
Gisterenavond belde de hol. dierenarts terug waar ik met Bas onder controle ben. Ik had de voicemail ingesproken maar ze was op vakantie vorige week. Met haar even alles door genomen, haar hele gedrag, hele patroon, alles wat ik maar aan haar zag 'anders dan anders'. Een paar dingen vielen haar op in mijn verhaal, waar ik niet heel veel bij stil heb gestaan. (o.a. dat ze van voren struikelt met het wandelen en dat ze van de week een knuffel in de werpkist had mee genomen waar ze haar kop steeds hoog op legt) Ze woont niet om de hoek dus langs komen voor onderzoek is gewoon een lastige, maar zo door de telefoon afgaande op mijn verhaal denkt zij dat het in de hals zit. Dat ze daar spierpijn heeft oid, evt. veroorzaakt door de houding van de operatie of misschien door de tube (dat ze een zere keel heeft dat was ook al mijn overtuiging). Op haar advies heb ik warme doeken om haar hals gedaan en is Arjan gisteravond laat Traumeel in ampullen op gaan halen, vloeibaar dus. Ze vond de doeken heerlijk. Ook heb ik de KVV op mijn hand op neushoogte aangeboden zodat ze de hals niet hoeft te buigen zeg maar. En ja hoor, ze heeft om de paar uur goed van mijn hand gegeten terwijl ze bij de pups ligt. En vanmorgen heeft ze ook weer vrijwillig een stukje gedroogd hart/long willen hebben. Voor mijn gevoel ligt ze ook regelmatiger en langer bij de pups. Zou dit het dan zijn??? Doet me goed dat ze iig zonder dwang weer iets wil eten!
Jantina schreef: Aha, dus dan is er wel degelijk een relatie met een zere hals en niet willen eten... 'Goed' om te horen. Ze zei inderdaad ook al dat dit rustig nog een week zou kunnen duren.Ik heb Indy met een lepel lopen voeren, want zelf eten oppakken dat deed hij niet.
)dat dit jou overkomt.
. En dat ik niet de enige ben, natuurlijk niet. Maar dat maakt het voor mij op dit moment niet anders natuurlijk.
