Oef, ja, de eerste keer barfen. Dat ging hier met een eendennek. Gijs heeft hem eerst 5 minuten bewaakt, hij werd net een wolf. Inclusief grommen en toen was het hap-slik-weg nek. Zo in een keer door geslikt. Ahhhhhh dood eng!
Gelukkig leerden ze het hier echt, en gaat het nu veel beter. Natuurlijk waren ze daarna nog elke dag weer blij met hun eten, maar dat oer gedrag, en het schrokken, dat werd echt minder naar mate ze er gewend aan raakten en het elke dag kregen.
Ik vind nekken om die reden trouwens wel fijn om te geven. Die glijden zo naar binnen bij schrokken want glad. En in de maag valt het toch helemaal uit elkaar omdat het eigenlijk allemaal losse werveltjes zijn.